مجروحیت، عزم شهید ناصری را راسخ تر کرد

در جریان انقلاب شکوهمند اسلامی در حین تظاهرات توسط دژخیمان رژیم طاغوت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و مدت چهار روز در بازداشت به سر برد. با شروع جنگ تحمیلی در پایگاه مقاومت روستا فعالانه خدمت می کرد و از طریق بسیج به منطقه غرب اعزام شد و در درگیری با مزدوران بعثی در منطقه سومار به شدت مجروح شد.

در سال 1364 پدر شهید ناصری به عنوان بنا از طریق ستاد پشتیبانی جنگ جهاد استان کرمانشاه به منطقه دهلران اعزام شد و همین امر موجب آشنایی شهید ناصری با جهاد شد.

در سال 1365 از طریق ستاد پشتیبانی دوره آموزش رانندگی لودر را سپری نمود و به جبهه های جنوب اعزام شد به عنوان سنگر ساز بی سنگر به یاری رزمندگان اسلام شتافت.

در طول پانزده ماه حضور در جبهه دو بار مجروح شد و هر بار پس از درمان با عزمی راسخ تر به جبهه مراجعه می نمود. شهید ناصری در جریان راهپیمایی از فاو تا جماران به منظور تجدید میثاق با امام شرکت کرد.

سرانجام در تاریخ 29 آبان 1366 در حالی که مشغول احداث خاکریز در منطقه زید بود بر اثر سانحه ی واژگون شدن لودر به درجه رفیع شهادت نایل آمد.