آذربایجان شرقی - وصیت نامه

شهید محمدرضا الیاسی در وصیت نامه خود نوشته است که: «پدر و مادر عزیزم تنها آرزویی که دارم این است که بعد از شهادتم از زبان شما چیزی جز "اللهم تَقبل مِنّا هذا القربان" شنیده نشود.»

در وصیت‌نامه شهید میرحمید موسوی که بمناسبت سالروز شهادت وی منتشر شده است، می‌خوانیم: «ای عاشقان ابا عبدالله باید شهادت را در آغوش گرفت. گونه‌هایمان باید از حرارت و شوق لقاءالله سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند.»

شهید «شهروز قارداش‌زاده» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «از قرآن و اسلام در رهبریت امت دست برندارید و در تداوم راه پربرکت انقلاب شکوهمند اسلامی از بذل جان و مال دریغ نورزید و به مادیات این عالم دل نبندید که این جهان فانی است.»

شهید نادر حسینقلی‌پور در وصیت‌نامه خود می‌نویسد: «می‌دانم که خیلى از شما نمى توانید به جبهه بیائید و اسلحه بدست بگیرید و با دشمنان اسلام بجنگید، ولى سلاحى که شما بدان مجهز هستید، سلاحى است که همیشه باید مهیا باشد و آن سلاح ایمان است.»

شهید اسدالله مونس علی، وصیت‌نامه خود را با این سخن از امام خمینی (ره)، که «ملتی که تازه عروس و تازه دامادش آماده شهادتند، این ملت از هیچ کس و از هیچ ابر قدرت و جنایت کاری هراس ندارد و پیروز است» آغاز می‌کند.

شهید کریم ماهری در قسمتی از وصیت‌نامه پرمحتوای خود، با خداوند چنین راز و نیاز می‌کند: «خدایا همه ما چه آنهائى که شهید شدند و در نصف راه ماندند و چه ما که اسلحه آنها را به دست گرفته‌ایم و راه مولایم حسین‌بن‌علی (ع) را دنبال می‌کنیم و با توکل و استعانت از آن ذات حق این راه را باز میکنیم، نگذار آرزوهایمان در دلهایمان بماند.»

در قسمتی از وصیت‌نامه پر محتوای شهید «رحیم ماهری»، میخوانیم: «اما برادران ما به وعده خود که گفتیم (می‌جنگیم و می‌میریم ولی سازش نمی‌پذیریم) وفا کردیم و بعد از ما شما برادران راه ما که راه سربازان لشکر على (ع) است، ادامه دهید.»

شهید بهرام فرجی یقینی در نامه‌ای که به دست‌خط خودش می‌نویسد: «انسان تا خود این واقعیت‌ها را از نزدیک مشاهده نکند نمی‌تواند به رحمت خداوندی پی ببرد و انشاء ا… خداوند نصرت خود را بر ما بندگان ناچیز خود هر چه زیادتر فرموده و ما را تا پیروزی نهایی بر کفار جهان یاری نماید.»

نوید شاهد آذربایجان شرقی تصویری از دست‌خط شهید «نادر نجف‌نژاد» از شهدای دوران دفاع مقدس را منتشر می‌کند.

در متن وصیت‌نامه شهید والامقام «حبیب خاشع‌گر» چنین آمده است: «من می‌روم که در ماه خون در کربلای زمان با اطاعت از حسین زمان دست متجاوزان در آن را از مرز‌های ایران قطع نمایم.»