زنگ پرواز

*مقدمه کتاب
بنا به توصیه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس، سعادت نصیبم شد تا از بچه هایی بنویسم که معصومانه قربانی جنگ شدند. بچه هایی که شاد و سبکبال در خانه ی اصلی خود، جایی که در آن زندگی و کارآمدی می دیدند، به خاک و خون کشیده شدند.
مدرسه ابتدایی رشید یاسمی در محله ای به همین نام ( رشیدی ) واقع شده بود. محله ای به غایت فقیر نشین، اما با غیرت و دوستدار انقلاب و ایران. بچه های این مدرسه بچه هایی بودند که نصف روز به مدرسه می آمدند و آن نیمه ی دیگر روز را با جثه های کوچک خود، کار می کردند و کمک خرج خانواده هایشان بودند. در این مدرسه بچه ها در دو گروه به مدرسه می آمدند؛ یک گروه تا کلاس سوم ابتدایی و یک گروه هم چهارم و پنجم.
در 24 مهر در گروه صبح، بچه های کلاس دوم و سوم در مدرسه بودند زیرا به علت بمباران های چند روز قبل مدرسه تعطتیل بود و از روز قبل یعنی چهارشنبه 23 مهر مدرسه باز شده بود؛ اما بچه های سال اول را همچنان تعطیل اعلام کرده بودند. در آن روز بچه ها خوشحال از این که مدرسه باز شده با کیف هایی که پر از کتاب و دفتر بود به مدرسه آمدند.
دو زنگ اول شاد و سبکبال در حیاط مدرسه بازی کردند، برای هم از آرزوهایشان گفتند و زنگ سوم زمانی که تازه به کلاس رفته بودند، صدای رعب برانگیز آژیر قرمز و به دنبال آن صدای مرگ آور هواپیماهای جنگی را به گوش شنیدند.
با پخش آژیر قرمز بچه ها توی سالن طبقه ی اول مدرسه اجتماع کرده بودندجایی که به نظر امن ترین جای مدرسه بود؛اما بمب رها شده از هواپیماهای پیشرفته ی عراقی به صورت مایل به کمر مدرسه  و دقیقا" همان جایی که بچه ها با شنیدن آژیر قرمز به آن جا پناه برده بودند، خورد. دیوارهای مدرسه روی سر بچه ها آوار شد و بچه ها تکه تکه شدند. با کمک نیروهای امداد مردمی و هلال احمر که سریعا" در منطقه حاضر شدند عده ی زیادی از بچه ها زنده ماندند، اما متأسفانه 16 نفر از بچه های کلاس دوم و سوم ابتدایی مدرسه که در طبقه ی دوم مشغول مشغول چسباندن چسب به شیشه ی پنجره ها بوده است نیز متلاشی می شود.
چند سال بعد از این حادثه، دبستان بمباران شده بازسازی شد و نام زیبنده ی شهدا را بر آن نهادند. دبستان شهدا جزء آموزش و پرورش ناحیه دو کرمانشاه می باشد.
انتهای پیام