خداوند مرا در راه شهادت ثابت قدم بدارد

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید«صادق علی فشخورانی» دهم آذرماه 1343 در شهرستان کنگاور به دنیا آمد. پدرش صیدعلی و مادرش ملک ناز نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. 26 مهرماه 1363 در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار شهید والامقام در گلزار شهدای روستای فشخوران تابعه زادگاهش قرار دارد.

وصیت نامه شهید

آنان که در راه خدا کشته می‌شوند را مرده مپندارید بلکه آنان زندگان اند و در نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.

ضمن سلام و درود بی‌کران بر امام عصر حضرت مهدی و نایب بر حقش و امید محرومان و مستضعفان جهان و ادامه دهنده راه حسین (ع) و همچنین درود بی‌کران بر روحانیون پیرو خط امام و شهدای انقلاب اسلامی و امت شهید پرور وصیت نامه خود را با نام الله آغاز می‌کنم.

کربلای حسین را آزاد می‌کنیم

ای کسانی که ندای ما را می‌شنوید تا زمانی که دشمن نابود و مستضعفان از زیر سلطه ابر قدرت‌های جهان خوار بیرون نیامده و کربلای حسین را آزاد نسازیم از پای نخواهیم نشست و قدمی به عقب نخواهیم گذاشت. هدف ما پیاده کردن احکام اسلام و بر افراشتن پرچم توحید و حق در سراسر جهان است و راه رسیدن و تحقق پیدا کردن این آمال و آرزو و پیروی از ولایت فقیه همان آغاز نمودن جهاد است.

علی (ع) می‌فرماید: جهاد دری از درهای بهشت است که خداوند آن را به روی دوستان خاصش می‌گشاید و اما شهادت؛ این شهادت است که انسان را به درجه اعلای ملکوتی می‌رساند و چقدر زیباست شهادت در راه خدا که همانند گل محمدی است.

شهادت یعنی رسیدن به معبود و معشوق خویش؛ و شهادت همین است.

از خدا می‌خواهم که مرگ مرا شهادت در راه حق قرار دهد و رفتن من به جبهه به خاطر خدا بوده و نه به خاطر هوای نفس.

به خانواده‌ام سلام می‌رسانم به خصوص پدر عزیزم که نور چشم نور من است. درست است که در سن پیری باید عصای دست تو باشم ولی چه باید کرد زمانی که صدام و لشکر کفر می‌خواهند اسلام را نابود کنند چطور ساکت بنشینم باید قیام کرد و در مقابلشان ایستاد.

خدمت خانواده عزیزم، پدر، برادر و خواهرانم یک به یک سلام می‌رسانم و از شما می‌خواهم که برایم دعا کنید و اگر ناراحتی از من دیده‌اید مرا ببخشید.

خدمت تمام اقوام و دوستان و آشنایان سلام می‌رسانم و از شما تقاضا دارم از خدا بخواهید که خداوند گناهان مرا ببخشد. همه شما برای من گریه کنید ولی نه به اندازه‌ای که

آزادی اسرا را از خداوند بخواهید

دشمنان خوشحال شوند. برای شهید کربلا و صدها شهید بی‌کفن و هزاران معلول و مجروح گریه کنید. به حال اسرا ناله بزنید و آزادی‌شان را از خداوند خواستار شوید. برای بچه‌های شهید و نوعروسان و جوان تازه داماد گریه کنید. خوشحالم از اینکه جانم را فدای اسلام و دین محمد و علی می کنم و از شما می‌خواهم که راهم را ادامه دهید که آن اطاعت از امام است من راهم را انتخاب نموده‌ام و آن هم شهادت که سعادت و بهروزی است. خداوند مرا در این راه ثابت قدم بدارد. پدر عزیزم! به کار کشاورزی ادامه بده چنانچه برادر عزیزم ادامه می‌دهد و به جان امام دعا کنید.

انتهای پیام/