رسول، رزمنده‌ای که سکوت را به امید آرامش مادر انتخاب کرد
شهید «رسول ابراهیمی» جوانی بود که برای دفاع از میهن اسلامی به جبهه‌های جنگ حق علیه باطل پیوست. او در میدان نبرد زخمی شد، اما خبری از وضعیتش به مادر ندادند تا دل مادرش نشکند. با وجود زخم‌ها و دردها، رسول همچنان سمبل ایثار و عشق به خانواده‌اش باقی ماند.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «رسول ابراهیمی» دوم اردیبهشت ۱۳۳۹ در شهرستان کرمانشاه و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. تحصیلات خود را از ابتدایی تا اخذ دیپلم در مدارس کرمانشاه به اتمام رساند.
در دوره تحصیلی دبیرستان بود که زمزمه انقلاب اسلامی روز به روز فراگیر می شد و رسول هم همراه دوستان و هم سن و سال های خود هر روز در تظاهرات شرکت می کرد. برادر رسول ابراهیمی جمعی سپاه پاسداران کرمانشاه بود که در جبهه حق علیه باطل با صدامیان کافر مبارزه می کرد و در مورخه 14 تیرماه 1363 در حین بازگشت از مأموریت محوله و در محور سرپل ذهاب و کرند براثر تصادف خودرو، ضربه مغزی شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. آخرین مسئولیتش در زمان شهادت به عنوان محقق پذیرش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کرمانشاه بود. یادش گرامی و راهش جاودانه باد.
در زمان تظاهرات همیشه از مدرسه دیر به خانه می آمد. مادر وقتی با دلهره و نگرانی سراغش را از مدرسه می گرفت؛ شهید ناراحت میشد که چرا مانند کودکان در جمع دوستان با او رفتار می کند و دنبالش می رود؟ مادر از دستش ناراحت می شد و او سعی می کرد به هر شکلی دل مادر را به دست بیاورد او پول توجیبی روزانه خود را جمع آوری می کرد و برای مادر پارچه پیراهنی خرید و دست مادر را بوسید و گفت: اگر شما ناراحت شوید و گریه کنید؛ من خودم را نمی بخشم.
سال ۱۳۵۹ به مدت شش ماه در آموزش و پرورش کامیاران در کسوت معلمی اشتغال داشت و از نیمه دوم همان سال تا ۱۳۶۱ در بخش سیاسی ایدئولوژیک (عقیدتی) ارتش خدمت کرد بعد از آن به عضویت سپاه پاسداران درآمد و در سال ١٣٦١ ازدواج نمود که ثمره این ازدواج یک فرزند پسر است.
رسول برای دفاع از میهن اسلامی به همرزمانش در جبهه های حق علیه باطل پیوست. وقتی رسول در جبهه سرپل ذهاب زخمی و به بیمارستان آیت الله طالقانی کرمانشاه اعزام شد؛ به مادر اطلاع ندادند و بعد از مدتی او را بدون باندپیچی و با کلاه به خانه آوردند؛ تا مادر ناراحت نشود.
انتهای پیام/
