زندگی مبارزه است، باید با سختی جنگید

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید«حمیدرضا زمانی مجد» 15بهمن ماه 1348 در شهرســتان کنگاور به دنیا آمد. پدرش خداکرم و مادرش اختر نام داشــت. تا دوم متوسطه در رشته تجربی درس خواند. به عنوان ســرباز ارتش در جبهه حضور یافت. دوم مرداد 1367 در مریوان توســط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار شهید والامقام در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

متن کامل وصیت نامه شهید

باسمه تعالی

با سلام به منجی عالم بشریت و نایب بر حقش امام خمینی و با سلام به آنان که با قلم و قدم و دست و زبان خود به انقلاب و جمهوری اسلامی نظر لطف و ارادت دارند. شهادت مرتبه ای نیست که همه و یا هر کس لایق آن باشد و بنده نیز این وصیت نامه را از آن جهت می نگارم که احتمال شهادت برای بنده روسیاه بسیار بعید و کم است اما به هر حال آرزو برای جوانان عیب نیست؛ شاید به برکت سرخی خون شهیدان الهی در فضای عطر آگین این کربلای ثانی و به آبروی حماسه آفرینان آن، فیض شهادت شامل حال بنده حقیر نیز شود؛ که شهید شاهد است، حی است حاضر است بر همه زمانها. شهید خط سرخی است بر وجود نامی مستکبران شهدا با آن نگاه های ربانی و ملکوتی که در لحظه شهادت دارند ارزش های گمشده و فراموش شده انسانی را زنده می کنند.

زندگی مبارزه است باید با سختی جنگید اگر انسان در این راه، سستی و کاهلی کند و ننگ را بپذیرد فنا خواهد شد و اگر صبر و تلاش و کوشش به خرج دهد در ملکوت اعلی جای خواهد گرفت. وجدان بیدار انسان اجازه نمی دهد که ظالم زور بگوید و مظلوم اطاعت کند پس انسان مومن تا آخرین نفس مبارزه خواهد کرد تا این سیستم را براندازد و قسط و عدل را در جهان برقرار کند مگر نشنیده اید که حسین (ع) آموزگار بزرگ شهادت، با خون خود، آزادگی و مختار بودن و عاشق بودن و الهی بودن انسان را مهر کرد و به همه تاریخ درس داد و قلب تاریخ را فتح کرد و شمع تاریخ شد؛ سوخت و به بشریت روشنایی بخشید. حال باید چون شمع سوخت و شکافنده ظلمت و نور شد شاید ما هم به صف شهیدان خونین پیکر حسینی پیوستیم اگر خداوند کریم این جان ناقابل ما را که خود به ما عطا نموده قبول نماید دوباره به اصل خود بر می گردیم.

پدر، مادر، خواهر و برادر عزیزم بدانید که مؤمن واقعی با خون خود وضو می گیرد و به نماز عشق می ایستد و ارزش هر انسانی به پایبندی او به عشق است و خوشا به حال شما که امانت خویش را به مأوایش فرستادید و از شما تقاضا دارم مرا حلال نمایید.

پدرم تو مرا با زحمت بزرگ کردی حلالم کن و مادرم که به من شیر دادی و سختی برایم کشیده ای حلالم کن. خواهر و برادرم حلالم کنید؛ و از تمام دوستان و آشنایان خواهشمندم که مرا حلال کنند؛ و ای عزیزان ممکن است وقتی که شما این نوشته ها را که به عنوان وصیت نوشته ام بخوانید من دیگر نباشم و روحم از جسم مادی خارج شده باشد اما چون برای شهید مرگی وجود ندارد بدانید که من نمرده ام.

در آخر سخنی با شما مردم دارم ،می دانم که خود آگاهید اما سخن آخرم این است که بیشتر مدافع انقلاب باشید و از ارزش های والای اسلامی و انسانی پیروی کنید تنها به خدا توکل کنید. مبادا امام را چون اهل کوفه که اباعبدالله را بی یاور گذاشتند تنها گذارید و کلام آخر اینکه بر سختی ها و مشکلات فایق آیید که خدا یار محرومان خواهد بود.

انتهای پیام/