آن قدر به جبهه می‌روم و می‌جنگم تا شهید شوم
سه‌شنبه, ۱۴ مرداد ۱۳۹۹ ساعت ۱۲:۵۱
نوید شاهد - شهید "ابراهیم نجاتی" در بخشی از وصیت نامه خود آورده است: «خداوندا! از این که دیر به جبهه آمده ام، شرمنده و خجل هستم، ولی دوباره تو را سپاس می گویم که لطف و کرمت شامل حال این حقیر شد و مرا به این جا آوردی. خداوندا! آن قدر به جبهه می روم و می جنگم تا شهید شوم.»
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید ابراهیم نجاتی یکم خرداد 1343 در شهرستان کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش علي اکبر و مادرش فرخ تاج نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سال 1363 ازدواج کرد و صاحب یک پسر و دو دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. 21 مرداد 1366 در سردشت توسط نیروهاي عراقي بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش قرار دارد.
*وصیت نامه شهید
بار الها! ای یگانه خالق جهان! از این که می خواهم وصیت نامه بنویسم و در مورد شهادت سخن به میان آورم خیلی شرمنده ام. بارالها!وقتی به خود می نگرم می بینم هیچ نبوده و هیچ نیستم.
بار الها! ای یگانه خالق جهان! از این که می خواهم وصیت نامه بنویسم و در مورد شهادت سخن به میان آورم خیلی شرمنده ام. بارالها!وقتی به خود می نگرم می بینم هیچ نبوده و هیچ نیستم.
خداوندا! اگر تو در دنیا پرده بر روی گناهان و خطاهای من گناهکار نمی کشیدی چه می توانستم بکنم.
خداوندا! از این که دیر به جبهه آمده ام، شرمنده و خجل هستم، ولی دوباره تو را سپاس می گویم که لطف و کرمت شامل حال حقیر شد و مرا به این جا آوردی. خداوندا! آن قدر به جبهه می روم و می جنگم تا شهید شوم.
الهی! دوست دارم تا زمانی که تو شهادت را نصیبم می کنی، چندین بار مجروح شوم، دوست دارم شهید شوم و دست در بدن نداشته باشم تا فردای قیامت از آقایم ابوالفضل شرمنده نباشم.
انتهای پیام/
منبع: پرونده فرهنگی شهدا - اداره هنری، اسناد و انتشارات- استان کرمانشاه
نظر شما
