شهادت یک هنر و شهید یک هنرمند واقعی است

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید صمد بیلرام 12 بهمن 1339 در روستاي بدرگردكمره از توابع شهرستان اسلام آبادغرب به دنيا آمد. پدرش ولي و مادرش بتول نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته رياضي درس خواند و ديپلم گرفت. پاسدار بود. 27مهر 1361 در پيرانشهر هنگام درگيري با نيروهاي سازمان مجاهدين خلق)منافقين( بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. پیکر شهید در گلزار شهداي روستاي گردنگاه قوچمی توابع بخش حمیل شهرستان اسلام آباد غرب به خاك سپرده شد.

دست نوشته شهید

شهادت یک هنر است و هنرمند همچون عدسی بزرگ کننده ای است که حقایق حیات را بزرگ می کند به نحوی که هر چه بهتر و بیشتر قابل رویت باشد و من با وجودی که می دانم بر بوم ( چهار چوب ) کهنه و پاره پاره شده ای قلم می زنم و ترکیب رنگ هایم برای تشکیل این هنر عظیم ناموزون و ناهماهنگ بوده است، اما این را هم می دانم که همین رنگ ناموزون و آفتاب خورده علاوه بر اینکه ممکن است در نهایت به یک هنر جدید بیانجامد، حداقل این خاصیت را هم در خود دارد که عمر آن بوم را اندکی افزایش دهد. نمی دانم مقصودم، یعنی آن چیزی را که در بطن من می جوشد با ترکیب این کلمات مرده، جان گرفته و مانند آن آب زلالی که از چشمه می جوشد و جریان دارد است؟ یا اینکه مثل گل چسبناکی است که در لابلای شکاف سنگ ها گیر کرده و بایستی با بیل آنرا جا به جا کرد؟ اما به هر حال هر چه باشد شاید از اینکه آنرا بگذارم، تا در مرداب فکرم بگذرد و دیگر قابل بهره برداری نباشد بهتر است.

این را می خواهم بگویم که شهید بایستی آن کسی باشد که عمری را در آرزوی شهادت گذرانیده و برای نیل به این هدف مقدس گام در راهش نهاده، مقدمه چینی کرده، پیچ و خم های آنرا طی کرده تا به تشهد برسد (همانطوری که هنرمند، عمری را به عشق آفرینش یک هنر زیبا و دیدنی صرف نموده، تجربیاتی کسب می کند، هنر خوب را می شناسد و هنر دوست خوب را هم پیدا می کند تا بلاخره روزی برای او هنرنمایی کند) و تا شهید گام در راه ننهد، تا عاشق نشود، و پی معشوق نرود، او هم بدین عاشق طاق ابرویی نشان نمی دهد. پس بنابراین کسی که به شهادت می رسد که بدین راه روی آورد، و کس که بدین راه روی نهد هم آن را و هم صاحب راه را خواهد شناخت و چون بدین جا رسد راه دار نیز بدین رهرو، رو می نماید و به او عشق می ورزد و چون راهداری عاشق رهروی بشود او را برای همیشه به شیوه ی عشاق با خود می برد و شهید به شهادت می رسد. پس بنابراین تفاصیل فوق اگر رسید روزی که ما بدین منزلگه رسیدیم نه تنها برایمان گریه نکنید بلکه جشن هم بگیریدو گریه تان برای این باشد که چرا من بدین سادگی به مقام رسیده ام و شما هنوز از قافله عقبید.

به قاموس شهادت واژه وحشت نمی گنجد

بدین رعنای افرشته بجز نصرت نمی گنجد

کلید جنت ار خواهی بزن چنگی بدین معنی

که مستوران این می را جبونیت نمی گنجد

انتهای پیام

منبع: پرونده فرهنگی شهدا - اداره هنری، اسناد و انتشارات- استان کرمانشاه