شهید عبدالهی، با تمام توان در خدمت خانواده و انقلاب بود

تحصیلات او فقط در حد خواندن و نوشتن بود و در پانزده سالگی برای امرار معاش خانواده اش شروع به کارگری کرد و لحظه ای بیکاری را صلاح نمی دانست و تمام توان خود را برای خدمت به پدر و مادر پیرش به کار می گرفت چون شهید تنها برادری فلج از ناحیه دو دست داشت بیشتر کارها بر دوش او بود.

زندگی را بدین منوال ادامه داد تا اینکه در 25 سالگی ازدواج کرد و حاصل ازدواج او دو دختر و پنچ پسر شد. تا اینکه انقلاب شکوهمند اسلامی به پیروزی رسید و بلافاصله پس از تأسیس جهاد سازندگی در سال 1358 در قسمت سنگر سازی و جاده سازی با رزمندگان شروع به فعالیت نمود و همواره به فعالیت خود ادامه داد به حدی از خودگذشتگی و ایثار نشان داد که در سال 1361 مورد تشویق کتبی فرماندار شهید کاظمی که در آن سال در شهرستان پاوه خدمت می کرد قرار گرفت.

شهید 14 شهریور 1362 به هنگام انجام وظیفه در جاده نظامی باینگان بر اثر انفجار دینامیت به درجه رفیع شهادت نایل آمد.