عبور از میدان مین

در همین راستا "فرامرز رحیمی" یکی از رزمندگان کرمانشاهی در دوران هشت سال دفاع مقدس در بخشی از خاطرات خود می‌گوید:

تابستان 1361 با انجام عملیات مسلم بن عقیل، شهر سومار آزاد شد. بچه های تخریب یک معبر از میدان مین برای عبور نیروها باز کرده بودند ولی فرصت نداشتند معبر و میدان مین را علامت گذاری کنند. نیروهای رزمی همان شب جلو رفتند یک دشت صاف بود و زمین های خشک و خالی. میدان مین هم پشت سر آن ها قرار داشت.

فردای عملیات به اتفاق چند نفر از بچه ها، برای پاکسازی میدان مین از یک مسیر باریک که ماشین ها از آن عبور کرده بودند، پیاده داشتم می رفتم. ماشین های آذوقه و مهمات پشت سرمان بودند. ما باید کنار می کشیدیم تا آن ها رد شوند.

با رد شدن ماشین ها، گرد و خاک دو طرف مسیر را پر کرد طوری که چیزی مشاهده نمی شد. ناگهان فریاد یکی از بچه ها، ما را از حرکت بازداشت. زیر پایمان را نگاه کردیم تازه متوجه شدیم مدتی است که مهمان میدان مین هستیم. جای خطوط پوتین هایمان را روی گرد و خاکی که مین ها را پوشانده بود، مشاهده کردیم. مین ها را خیلی سطحی کاشته بودند. گویا هیچ کدام از ما لیاقت شهادت را نداشتیم.

آن ماشین ها ما را از معبری که نمی دانستیم خارج کرده و به میدان مین هدایت کرده بودند شروع کردیم به خنثی کردن مین ها.