ایمان و دانش، کلید ساختن آینده‌ای روشن است

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید«عارف ویسی» ســوم دی 1343، در روستای کالش از توابع شهرستان جوانرود به دنیا آمد. پدرش محمد و مادرش رعنا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند.علی به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. 25مرداد 1360، در روستای دنگی ثلاث باباجانی توسط نیروهای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بر اثر اصابت گلوله به سینه، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

وصیت نامه شهید 

سپاس و ستایش بی نهایت کردگار منان را.
پدر و مادر ارجمندم از زحمات بی دریغ شما که سال های طولانی مرا با خون دل خود بزرگ کردید و الفبای انسانیت و راه درست زیستن را به من آموختید تشکر دارم و از شما تقاضامندم که مرا حلال کنید و از من راضی باشید چون که رضایت خداوند در رضایت پدر و مادر است.
پدر و مادر ارجمندم! اگر عمر وفا کند قول می دهم که تا آخرین لحظه ی زندگی غلام و خدمتگزار شما باشم و اگر هم به لقای محبوب نایل شدم که گواراتر است و هر چه حق تعالی مقدر نموده باشد، همان پیش می آید. از شما تقاضا می کنم که برای من دعا کنید و اگر کوتاهی از من دیده اید به بزرگی خودتان ببخشید و به هیچ وجه از مرگ من نگران و ناراحت نباشید چون بالاترین افتخاری که نصیب انسان می شود این است که به خاطر رضای خدا و دفاع از ناموس و شرف و آب و خاک از این متاع ناچیز دنیوی بگذرد و سبکبال و سبکبار به کوی یار کوچ کند.
لذت های دنیوی موقت و زودگذر و توأم با درد و نگرانی است و دل بستن به این عروس هزار داماد انسان را از دوست غافل می کند.
پدر و مادر ارجمندم اگر من شهید شوم این بالاترین افتخار است که نصیب کسی نمی شود چون مجاهدت در راه حق و شهادت فیض عظیمی است که لذت آن هیچ گاه با لذت های زود گذر دنیوی قابل مقایسه نیست شهادت کار دل است و جسم بی روح کالبدی بیش نیست. 
 من همسر و فرزندام را اول به دست خدا و دوم به دست شما می سپارم جان شما و جان فرزندانم در راه تحصیل و آگاه نمودن آنها و آشنایی آنان با حق تعالی و فضایل عالی انسانی فروگذار نکنید. به آنان از قول من بگویید: ای فرزندان ارجمندم هر چند که وداع گفتن با پاره ی تن و دیدن دست کشیدن دیگران بر سر آنان سخت است و هر چند که ترک آشیان گفتن و مسکن جدید گزیدن سخت است ولی من حالا که قصد سفر به سوی سرایی دارم که جایگاه همیشگی من است و در آن جا دوستان صادق و وفادار یافت می شوند، چنان شور و شوقی دارم که قابل توصیف نیست. زندگی دنیوی هیچ گاه آن قدر ارزش ندارد که انسان به خاطر آن مصالح عالی انسانی را زیر پا بگذارد. هر گاه زندگی جز ننگ چیزی به همراه نداشته باشد، باید آن را رها کرد.
حالا که سران کفر قصد تجاوز به حریم و آب و خاک ما دارند قطعاً ناکام می مانند چون نیرویی که جوانان این مرز و بوم را به دفاع در برابر حق وامی دارد ایمان است و [ایمان] نیرویی درونی است که هیچ گونه دلبستگی به لذاید دنیوی ندارد.
فرزندانم در کسب علم و دانش و فضایل انسانی نزدیک شدن به خدا و قیام در راه او لحظه ای کوتاهی نکنید و سعی کنید که همواره با عزت و آبرو این روزگار را سپری و این دنیای فانی را ترک گویید در کارهایتان به خدا متوکل شوید چون او مستحکم ترین پناهگاه است.
گذر کردن از بیابان ضلالت و گمراهی بسیار دشوار است مگر این که از نور ایمان بهره جوییم و حالا که امام بزرگوار زنجیرهای استبداد را از دست و پای این ملت باز کرده، همواره خود را مطیع و خدمتگزار او بدانید.

در نهایت تمام شما را به خداوند منان می سپارم و با دلی آرام و راضی و با شور و شوقی وصف ناپذیر به سوی جایگاه ابدی می شتابم و خود را محتاج دعای خیر شما می دانم.
انتهای پیام/