پرواز در اوج شور و شعور

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «مجتبی جعفری» در اردیبهشت‌۱۳۴۰ در خیابان سیدجمال‌الدین اسدآبادی کرمانشاه دیده به جهان گشود. با وجود استعداد کم‌نظیرش در تحصیل، روح ظلم‌ستیز و انقلابی‌اش به او اجازه نداد در فضای آلوده به تباهی و استبداد رژیم پهلوی بماند. او در حالی که تنها در سال دوم دبیرستان تحصیل می‌کرد، در جریان مبارزات مردمی علیه رژیم شاهنشاهی، با گلوله‌ی دژخیمان طاغوت به شهادت رسید و به قافله‌ی بهشتیان پیوست.

 از جمله ویژگی‌های برجسته این شهید بزرگوار، علاقه‌ی عمیق او به علم‌آموزی و یاری به همنوعان بود. او در تابستان‌ها که بیشتر همسالانش به تفریح و سفر می‌پرداختند، در کرمانشاه می‌ماند و به دانش‌آموزان تجدیدی کمک می‌کرد. حتی با وجود اجازه والدین برای سفر، خدمت به دیگران را بر لذت‌های شخصی ترجیح می‌داد.

شهید جعفری در دوران نوجوانی و پیش از رسیدن به سن تکلیف، با نماز، روزه و مطالعه‌ی معارف دینی، در برابر وسوسه‌های نفسانی ایستادگی می‌کرد. در روزگاری که فساد و ابتذال فرهنگی در جامعه گسترش یافته بود، او از ایمان و معرفت، سپری مستحکم ساخته بود.  با آغاز موج تظاهرات مردمی، شهید جعفری نیز همپای دیگر مبارزان، در صف مقدم مبارزه با رژیم پهلوی قرار گرفت. در روز دوازدهم مهرماه ۱۳۵۷، در کنار شهیدان صادق صابون‌پز، سیروس اسفندیاری و مصطفی امامی به رهبری آیت‌الله جلیلی، در تظاهراتی مردمی در میدان وزیری کرمانشاه شرکت کرد. مأموران رژیم با تانک‌ها و سلاح‌های سنگین مردم را تهدید می‌کردند و خواهان متفرق شدن آنان بودند، اما این چهار جوان دلیر بی‌محابا به سوی آنان پیش رفتند. با رگبار گلوله، این چهار نوجوان غیور بر زمین افتادند، و برگ‌های خونین کتاب‌هایشان گواهی شد بر مظلومیت و شجاعتشان. آن روز، میدان وزیری، صحنه‌ای شد از پرواز چهار روح بلندپرواز به ملکوت اعلی؛ صحنه‌ای که تا همیشه در حافظه‌ی تاریخ کرمانشاه خواهد ماند.

درود بر روان پاک شهیدان دوازدهم مهرماه ۱۳۵۷؛ مجتبی جعفری، صادق صابون‌پز، سیروس اسفندیاری و مصطفی امامی.

انتهای پیام/