دانشجوی جبهه

در سن سیزده سالگی علی رغم نرسیدن به سن تکلیف فرایض دینی خود را انجام می داد و نسبت به نماز و روزه بسیار مقید بود.

گاهی تابستان ها به منطقه می رفت و گاهی هم در جهاد سازندگی سنگر سازان بی سنگر را یاری می رساند، او در احداث خاکریز و سنگر برای رزمندگان، زبانزد خاص و عام بود.

شهید مجتبی محمودی پناه پس از اخذ دیپلم با معدل بسیار خوب در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته ی مهندسی مکانیک قبول شد و سال اول را در دانشگاه فردوسی مشهد با موفقیت به اتمام رسانید. در تابستان سال 1365 به کرمانشاه آمد و بلافاصله از طریق ستاد پشتیبانی جنگ به جبهه اعزام شد، در همان سال شاهد شهادت یکی از بهترین دوستان خود بود این واقعه تأثیر عمیقی در وجود او گذاشت و مرتب می گفت من هم باید به جبهه بروم و راه او را ادامه دهم.

در سال 1366 مجدد از سوی جهاد به جبهه شلمچه اعزام شد و به ساختن دژمشغول شد. وی مسئولیت کنترل و حمل و نقل مهمات در آن منطقه را نیز بر عهده داشت؛ شهید طی نامه ای از دانشگاه درخواست 6 ماه مرخصی کرد تا بتواند 6 ماه دیگر سنگر سازان جهاد را یاری رساند.

سرانجام در تاریخ هشتم دی 1366 در حالیکه مشغول احداث دژ و خاکریز بود. ترکش خمپاره ای به او اصابت نمود و به ملکوت اعلی پیوست.

خصوصیات اخلاقی شهید

سرکشی به خانواده شهدا سرلوحه کارهای او بود همچنین عیادت و یاری رساندن به معلولین و مجروحین را نیز انجام می داد سعه ی صدر داشت، همیشه ساکت و آرام بود، لبخند لحظه ای از لبان او دور نمی شد.

انتهای پیام

منبع: پرونده فرهنگی شهدا- اداره هنری، اسناد و انتشارات- استان کرمانشاه