پیام شهید اردشیر ویس مرادی: شهدا را از یاد نبرید
يکشنبه, ۱۲ خرداد ۱۳۹۸ ساعت ۱۸:۴۸
سعی کنید روحانیت و معنویت را در خود زیاد کنید دعا و نماز های مستحبی خصوصاً نماز شب را فراموش نکنید. شهدا را از یاد نبرید و رابطه خود را با هم صمیمی تر کنید.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید اردشیر ویسمرادی در تاریخ دوم خرداد ۱۳۴۲ در کرمانشاه متولد شد و سرانجام در تاریخ 13 خرداد 1365 در پایگاه چکه موسی در درگیری با دشمن بعثی به شهادت میرسد.
شهید اردشیر ویس مرادی میگوید: از شما برادران میخواهم که سعی کنید در کنار مشکلات و زحماتی که متحمل می شوید. بتوانید به مقام والای انسانی، که مقام عبودیت و عبد بودن است دست یابید.
از شما می خواهم همیشه و در همه حال خدا را در نظر داشته باشید که خود باعث جلوگیری از خیلی گناهان است .
سعی کنید روحانیت و معنویت را در خود زیاد کنید دعا و نماز های مستحبی خصوصاً نماز شب را فراموش نکنید. شهدا را از یاد نبرید و رابطه خود را با هم صمیمی تر کنید.
انتهای پیام
منبع: پرونده فرهنگی شهدا - اداره هنری، اسناد و انتشارات- استان کرمانشاه
غیر قابل انتشار : ۰
در انتظار بررسی : ۰
انتشار یافته: ۳
بنده افتخار همسنگری با ایشان را داشته ام.
البته آنچه من در گوگل سرچ کردم. شهدای دیگری بهمین نام معرفی شده اند که یا تشابه اسمی است و اردشیرهای دیگری که به شهادت رسیده اند...
بنده در سال های ۶۴ ۶۵و ۶۶ در گروهان ژاندارمری مهران بعنوان فرمانده پایگاه حضور داشته ام. در تک ۲۵ اردیبهشت عراقیها نیز در آبزیادی بودم. شهید جمعی پایگاه ما بود. ظاهراً از خانواده جنگ زدگان قصر شیرین بود و از مازندران تا خط مقدم داوطلبانه آمده بود. فردی فوق العاده مودب و دوست داشتنی بود. اغراق نمی کنم. قبل از عملیات کربلای یک در محلی موسوم به کفن دولا که بومی ها می گفتند برای پیشگیری از نفوذ بیشتر بعثی ها مستقر بودیم. عصر یکی از روزهای خرداد ۶۵ دشمن آتش باری محدودی رابا توپهای ۱۳۰ روی محل استقرار ما اجرا کرد. ایشان برگ مرخصی در دست داشت و منتظر حرکت کامیون حمل غذا بود که متاسفانه از ناحیه ی پشت سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و به شهادت رسید. از دیگر شهدای این آتش باری شهید حمید سگوند و شهید ادیب پور اعزامی از مازندران بودند.
خیلی مایل هستم عرض ادب و احترامی داشته باشم محضر خانواده گرامی این شهید عزیز. شهید بسیار دوست داشتنی بود. چند روز قبل شهادت مورد گزش عقرب حراری قرار گرفته بود و امکانات بهداری نداشتیم. افتخار می کنم برای مکش زهر عقرب توفیق بوسیدن پای شهید را یافتم.
سرهنگ بازنشسته محمد رضا رجبی برومند ۱۴۰۲/۰۴/۱۵