از انقلاب انتقاد نکنید/ جبهه ها را خالی نگذارید
شنبه, ۱۲ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۶:۴۵
از انقلاب انتقاد نکنید و همیشه انقلاب را حفظ کنید و بچه ها را درست تربیت کنید و جبهه ها را خالی نگذارید.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید بهمن آرمین، در هفتم فروردین 1339 در یکی از روستاهای توابع تویسرکان در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد.
در پنج سالگی به همراه خانواده به کرمانشاه مهاجرت کرد.دوره ابتدایی، راهنمایی را در مدرسه ی حکیم نظامی و دوره ی متوسطه را در دبیرستان ابن سینای کرمانشاه گذراند.
او به پدر و مادرش علاقه ی زیادی داشت و در کار بنایی به پدرش کمک می کرد و همچنین در کسب و کار در مغازه یار و یاور پدرش بود. به افراد فامیل احترام می گذاشت و همیشه صله رحم را به جا می آورد.
تحصیلاتش را در دوره متوسطه در رشته اقتصاد ادامه داد و سال های آخر دبیرستان وی مصادف شد با جریان انقلاب لذا ایشان با بهره گیری از تعلیمات دینی در محیط خانواده و تقویت بنیه های فکری و دینی و گوش دادن به سخنرانی های امام و یارانش و مطالعه کتب دینی به خیل انقلابیون پیوسته و با حضور در مسجد امیر المؤمنین ( ع ) به فرمان امام و مقتدای خویش علیه حکومت جور و ظلم به مبارزه پرداخت و همراه با سید علیرضا معصومی ( شهید ) و ترابعلی کریمی ( شهید ) و دیگر جوانان پرشور و شعور محله با بهره گیری از راهنمایی های روحانیت معظم شهر از جمله آیات عظام اشرفی، مرحوم حاج آخوند کرمانشاهی و آیت ا... نجومی اقدام به برپایی تظاهرات، پخش اعلامیه و سخنرانی های حضرت امام ( ره ) نمود. که همزمان با اوج گیری انقلاب بود- درسش را رها کرد و به انقلابیون پیوست.
در سال 1357 با دوستانش بر روی دیوارها شعار می نوشت. برای مبارزه با سربازان تیر و کمان می ساختند و یک بار هم توسط مأموران مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
شهید انسانی دلسوز، مهربان، فعال، پر جنب و جوش، اجتماعی، با ایمان، با اخلاق، با تقوا، متواضع، خوش رو بود و در سلام کردن همیشه پیش قدم بود.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در 19 سالگی از طریق سپاه پاسداران به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد. او موافق انقلاب و مقلد بی چون و چرا ولایت فقیه بود. نظرش درباره جنگ مقاومت تا آخرین نفس بود. انگیزه اش از رفتن به جبهه عمل به تکلیف و انجام وظیفه شرعی بود.
او در جبهه های زیادی جنگید و در عملیات هایی مانند والفجر 9، نصر 7، عملیات میمک و کربلای 5 و جزایر مجنون شرکت داشت. در سمت هایی چون مسئول دفتر جنگ و پشتیبانی، گروه ضربت، دبیر خانه سپاه و در هسته نظامی تیپ نبی اکرم ( ص ) و جبهه های چنگوله و غرب و جنوب حضور داشت.
بزرگترین آرزوی او شهادت و مقلد واقعی امام بودن او همیشه توصیه می کرد: " فرایض دینی را انجام دهید و مخصوصا" نماز را اول وقت به جا آوردید. از انقلاب انتقاد نکنید و همیشه انقلاب را حفظ کنید و بچه ها را درست تربیت کنید و جبهه ها را خالی نگذارید.
سرانجام پس از هفتاد و هفت ماه خدمت در منطقه عملیاتی نصر 7 در شانزدهم مهر ماه سال 1366 در حین خنثی سازی مین در محل " بوالفتح " سردشا- در حالی که معاونت طرح و عملیات تیپ 2 نبی اکرم ( ص ) را بر عهده داشت در معیت سردار بهروز مرادی قائم مقام تیپ نبی اکرم ( ص ) کرمانشاه در حال عبور از میدان مین – بر اثر انفجار مین از ناحیه کتف راست و سر به شدت مجروح شد و به درجه رفیع شهادت نایل گشت.
او دومین شهید خانواده است.
پیکر پاکش را در باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپردند.
انتهای پیام
در پنج سالگی به همراه خانواده به کرمانشاه مهاجرت کرد.دوره ابتدایی، راهنمایی را در مدرسه ی حکیم نظامی و دوره ی متوسطه را در دبیرستان ابن سینای کرمانشاه گذراند.
او به پدر و مادرش علاقه ی زیادی داشت و در کار بنایی به پدرش کمک می کرد و همچنین در کسب و کار در مغازه یار و یاور پدرش بود. به افراد فامیل احترام می گذاشت و همیشه صله رحم را به جا می آورد.
تحصیلاتش را در دوره متوسطه در رشته اقتصاد ادامه داد و سال های آخر دبیرستان وی مصادف شد با جریان انقلاب لذا ایشان با بهره گیری از تعلیمات دینی در محیط خانواده و تقویت بنیه های فکری و دینی و گوش دادن به سخنرانی های امام و یارانش و مطالعه کتب دینی به خیل انقلابیون پیوسته و با حضور در مسجد امیر المؤمنین ( ع ) به فرمان امام و مقتدای خویش علیه حکومت جور و ظلم به مبارزه پرداخت و همراه با سید علیرضا معصومی ( شهید ) و ترابعلی کریمی ( شهید ) و دیگر جوانان پرشور و شعور محله با بهره گیری از راهنمایی های روحانیت معظم شهر از جمله آیات عظام اشرفی، مرحوم حاج آخوند کرمانشاهی و آیت ا... نجومی اقدام به برپایی تظاهرات، پخش اعلامیه و سخنرانی های حضرت امام ( ره ) نمود. که همزمان با اوج گیری انقلاب بود- درسش را رها کرد و به انقلابیون پیوست.
در سال 1357 با دوستانش بر روی دیوارها شعار می نوشت. برای مبارزه با سربازان تیر و کمان می ساختند و یک بار هم توسط مأموران مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
شهید انسانی دلسوز، مهربان، فعال، پر جنب و جوش، اجتماعی، با ایمان، با اخلاق، با تقوا، متواضع، خوش رو بود و در سلام کردن همیشه پیش قدم بود.
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، در 19 سالگی از طریق سپاه پاسداران به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد. او موافق انقلاب و مقلد بی چون و چرا ولایت فقیه بود. نظرش درباره جنگ مقاومت تا آخرین نفس بود. انگیزه اش از رفتن به جبهه عمل به تکلیف و انجام وظیفه شرعی بود.
او در جبهه های زیادی جنگید و در عملیات هایی مانند والفجر 9، نصر 7، عملیات میمک و کربلای 5 و جزایر مجنون شرکت داشت. در سمت هایی چون مسئول دفتر جنگ و پشتیبانی، گروه ضربت، دبیر خانه سپاه و در هسته نظامی تیپ نبی اکرم ( ص ) و جبهه های چنگوله و غرب و جنوب حضور داشت.
بزرگترین آرزوی او شهادت و مقلد واقعی امام بودن او همیشه توصیه می کرد: " فرایض دینی را انجام دهید و مخصوصا" نماز را اول وقت به جا آوردید. از انقلاب انتقاد نکنید و همیشه انقلاب را حفظ کنید و بچه ها را درست تربیت کنید و جبهه ها را خالی نگذارید.
سرانجام پس از هفتاد و هفت ماه خدمت در منطقه عملیاتی نصر 7 در شانزدهم مهر ماه سال 1366 در حین خنثی سازی مین در محل " بوالفتح " سردشا- در حالی که معاونت طرح و عملیات تیپ 2 نبی اکرم ( ص ) را بر عهده داشت در معیت سردار بهروز مرادی قائم مقام تیپ نبی اکرم ( ص ) کرمانشاه در حال عبور از میدان مین – بر اثر انفجار مین از ناحیه کتف راست و سر به شدت مجروح شد و به درجه رفیع شهادت نایل گشت.
او دومین شهید خانواده است.
پیکر پاکش را در باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپردند.
انتهای پیام
نظر شما
