شهیدی که پوشیدن رخت سفید شهادت را به لباس دامادی ترجیح داد

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ مطلع الفجر به واسطه احساس وظیفه  در قبال انتقال فرهنگ جهاد و شهادت و زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدای عظیم شان با تبیین این فرموده مقام معظم رهبری که زنده نگه داشتنن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست. آنچه در زیر آمده است زندگی نامه سردار شهید حسین بسیطی از شهدای شاخص دوران دفاع مقدس شهرستان گیلانغرب است که همرزمان شهید راوی واقعی آن بوده اند  :
شهید حسین  بسیطی در سال ۱۳۲۷ در شهرستان گیلانغرب در خانواده ی مذهبی و مستضعف دیده به جهان گشود. بعد از مدتی پدر ایشان بیمار می شوند و به علت نبود بیمارستان و امکانات پزشکی و فاصله زیاد شهرستان تا مرکز استان پدر جان به جان آفرین تسلیم کرد و حسین بیش از بیش با مشکلات مالی روبه رو می شود.
 شهید بسیطی قبل از ورود به جبهه جهت تأمین امرار و معاش خانواده به کارهای ساختمانی و به خصوص گچ بری روی آورد که کارهای دستی وی در شهرستان بی نظیر بود تا اینکه با شروع جنگ تحمیلی وی نیز به مانند علی بیگی، خوشروان و دیگر شهدای بزرگ گیلانغربی  به ندای رهبر و امام خود لبیک گفت  و وارد صف انقلابیون شد و هسته ی اولیه  سپاه گیلانغرب را پایه ریزی کردند و به هنگام هجوم بی رحمانه رژیم بعثت به شهرستان گیلانغرب به همراه شهید علی بیگی با آر پی جی و تیر بار و استقرار بر بام حمام قدیمی شهر شروع به مقاومت از شهر نمودند شهر گیلانغرب و باغ فلاحت هنوز حکایت دلاوری های بسیطی و علی بیگی را به یاد دارد.
حسینیان یکی از همرزمان شهید بسیطی در مورد بسیطی و قامت پهلوان گونه وی می گویدکه به محض پوشیدن لباس سبز سپاهی توسط حسین همه برایش صلوات می فرستادند.
شهید صفرخوشروان وی را بازوی راست خود می دانست تا آنجا که با وجود شیرمردانی چون علی بیگی و قلی پور و شیرزادی و خداکرمیان بعد از شهادت سردار صفر خوشروان، فرماندهی جبهه ی تنگاب و تمامی نیروها و بچه های رزمنده گیلانغرب را بر عهده می گیرد و نمی گذارد بچه ها جای خالی صفر را احساس کنند.
از همرزمان وی می توان قدرت الله و یدالله احمدی پور، خداکرمیان، حاج مجتبی مهدیخانی، قدرت الله حسینی و شهید علی اکرم پرماه را نام برد که هر کدام خود از بسیطی و ایام دفاع مقدس حکایت ها دارند به خصوص از اخلاق خوب و منش پهلوانانه وی. او از جبهه فاصله نمی گرفت و نهایتاً به اصرار دوستانش به پشت جبهه آمد و مسئولیت اطلاعات عملیات سپاه گیلانغرب را به عهده می گیرد اما بلافاصله به جبهه برمی گردد و در حین خنثی سازی مین درمنطقه معروف به ” چشم اعظم خان تنگاب” در تاریخ 13 آبان ماه 1362به  مقام رفیع شهادت نایل می گردد. این شهید والامقام هم اکنون در مزار طاقیل گیلانغرب آرام گرفته است . روحش شاد ویادش جاودانه باد.
انتهای پیام