اسناد فرهنگی/ اشعار سروده شده «شهید محمدرضا زینالی»
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید محمدرضا زینالی/ پنجم تیر 1347، در شهرستان تبریز دیده به جهان گشود. پدرش اکبر، تعمیرکار دوره گر بود و مادرش زینب نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. کارگری می کرد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و چهارم تیر 1366، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش و خمپاره به شهادت رسید. پیکر او را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
از اشعار به یادگار مانده از «شهید محمدرضا زینالی» می خوانید؛
به نا مردمان کردم بسی *** نچیدم گل مردی از کسی
بسا کسی که از پای درافتاده بود *** سراسر توان را از کف داده بود
نه نیرو در تن نه در مغز رای *** دو دستش گرفتم که خیزد به پای
چو کم کم به نیروی من پای گرفت *** مرا در گذرگاه تنها گرفت
به حیلت گری خنجر از پشت زد *** بخونم ز نامردی انگشت زد
شکستند پشتم نمکخوارگان *** دورویان بیشرم و پتیارگان
گره زد به کارم سر انگشتشان *** تبسم به لب تیغ در دستشان
ندارم هراسی ز نیروی مشت *** مرا ناجوانمردی خلق کشت
محبت به نامرد کردم بسی *** محبت نشاید به هر ناکسی
تهی دستی و بی کسی درد نیست *** که در دل چو دیدار نامرد نیست
اگر این کهکشان از هم نمی پاشد *** وگر این آسمان در هم نمی ریزد
بیا تا ما فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم *** به شادی گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
