عراقی ها دریایی از مین در شهرهای مرزی کاشته بودند

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، جانباز«امیدعلی‌محمدی» می‌گوید: نظامی بودم، از سال 1358 در پادگان ابوذر مشغول دفاع از کشورم شدم. وقتی که جنگ تحمیلی شروع شد به نفت شهر اعزام شدیم.

وی ادامه داد: زمانی که ما از سمت دانه خشک (کوهی مقابل پادگان ابوذر)  به عراق حمله کردیم و از طرفی تنگ کورک را هم از بعثی‌ها پس گرفتیم اما به شدت زیر بمباران قرار گرفتیم. دو بار از بینی من خون بیرون زد که توجه نکردم و بعد از عملیات آرام آرام احساس کردم که گوشم مشکل پیدا کرده است.

محمدی افزود: آن زمان به دلیل اعتقادات و وظیفه شرعی به خودمان اجازه نمی‌‌دادیم که حتی برای مسائل درمانی هم مرخصی بگیریم.

وی گفت: در شرایط جنگی هم به رزمندگان آموزش استفاده از ابزارهای جنگی از جمله تانک، خمپاره و... را هم می‌دادیم. من به برادرهای سپاهی دست برادری دادم و در کربلای 9 با آقای سلیمانی و آقای توکلی که نماینده مجلس بودند به سنگر ما آمدند و طرح حمله قصر شیرین (کربلای 9 ) را چیدیم.

جانباز کرمانشاهی، بیان داشت: دوستانمان حدود 600  نفر نیرو از همدان و لاله‌جین به کمک ما آورده بودند. فرمانده تیپ ما سرهنگ بدری بود و من هم مسئولیت قسمتی از 265 سوار زرهی را داشتم.

وی اظهار داشت: وقتی که عراق عقب‌ نشینی کرد تمام میله‌های مرزی را جابه‌جا کردیم، عراقی‌ها دریایی از مین در شهرهای مرزی ایران کاشته بودند که سال‌ها شهید دادیم تا این مین‌ها پاکسازی شدند حتی بعضی از مین‌ها دو تا ماسوره انفجاری داشتند اولی که خنثی می‌شد دومی عمل می‌کرد.

انتهای پیام/