انتظار یک مادر شهید برای دیدن فرزندش در نمایش «با افلاکیان» محقق شد
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، ایثار و شهادت در ایران دارای پیشینه ای بس کهن می باشد. با مروری بر تاریخ ایران می توان به جایگاه برتر و پشتوانه عمیق آن در ادوار مختلف و نیز تا به امروز پی برد. فرهنگ ایثار و شهادت چنان در آب و خاک این سرزمین ریشه دوانده که هیچ دوره تاریخی تهی از آن نبوده است.
در همین راستا، برآن شدیم تا درخصوص نقش و تأثیرگذاری زبان هنر و انتقال ارزش های ایثار و شهادت را از یک هنرمند کرمانشاهی به نام «آرش منصوری» که سالها در این حوزه فعالیت داشته است جویا شویم و با او گفتگویی داشته باشیم که در ادامه تقدیم مخاطبان ارجمند می گردد:
نوید شاهد کرمانشاه: چند سال است که در حوزه ی هنر مشغول به کار هستید؟
آرش منصوری: حدود 25سال در حوزه ی فرهنگی و هنری در زمینه ی تئاتر، نویسندگی، بازیگری و طراحی مشغول به فعالیت هستم. اولین کار را با اجرای تئاتر به صورت جدی آغاز کردم که خوشبختانه به نخستین جشنواره راه پیدا کرد از همان زمان بود که متوجه شدم به هنر علاقه خاصی دارم.
نوید شاهد کرمانشاه: چطور شد که به حوزه ی ایثار و شهادت پرداختید؟
هنرمند کرمانشاهی: شاید اگر کرمانشاهی نبودم ورود به عرصه ی ایثار و شهادت نیاز به انتنخاب داشت اما ما به نوعی فرزند جنگ بودیم و از کودکی با صحنه هایی مواجه شدیم و هنوز هم آثار آن به جا مانده است بنابراین ایثار و شهادت از انتخاب های اولویت دار من بود و بیشتر کارهایم در حوزه ی دفاع مقدس است بدون اینکه از ارگان یا سازمان خاصی سفارش گرفته باشم.
نوید شاهد کرمانشاه: چند نمایشنامه در حوزه دفاع مقدس نوشته اید؟
آرش منصوری: طی این چند سال توانستم بنیانگذار جشنواره ملی تئاتر مرصاد شوم که سیزدهمین دوره آن نیز در 4 بخش سراسری برگزار خواهد شد. بیش از 30 نمایشنامه دفاع مقدس نوشته شده دارم و بیشترین آثار هم به مرحله اجرا رسیده اند در نهایت باید بگویم «ایثار و شهادت» برای من یک انتخاب بوده است.
نوید شاهد کرمانشاه: زبان هنر در حوزه «ایثار و شهادت» چه تأثیری می تواند داشته باشد؟
آرش منصوری: وقتی ما آثار ایثار و شهادت را با زبان طنز آغاز کردیم همه شوکه شدند اما وقتی افراد به تماشای آن نشستند بیان کردند که از این بهتر نمی شود به این موضوع پرداخت. به عنوان مثال یکی از موفق ترین آثار«موج ما را خواهد برد» بود که نگاه طنزی به زندگی سربازی داشت که در نقطه صفر مرزی و خط مقدم جنگ تلاش می کرد معافیت بگیرد به خاطر ترس از جنگ اما کار به جای دیگری کشیده شد.
اثر دیگر «سرزمین مادری» در رابطه با بمباران شیمیایی حلبچه بود که با جنگ در ایران گره خورد و در جشنواره های متعدد موفقیت ها کسب کرد. آخرین کارم یک کار خیابانی در مورد عملیات مرصاد همراه با طنز و موزیکال بود که مورد استقبال قرار گرفت.
نوید شاهد کرمانشاه: یک خاطره ماندگار در رابطه با ارائه آثارخود برایمان بگویید.
آرش منصوری: ما یک نمایشی را هر سال در یک محیط گسترده با همکاری سپاه پاسداران اجرا کردیم با عنوان «افلاکیان» برای کاروان راهیان نور که عموماً دانش آموزان بودند. این کار را چند صد هزار دانش آموز دیدند و به دنبال این بودند که یک بار دیگر در یک زمان دیگری تکرار شود. 90 دقیقه اجرای نمایش داشتیم حدود 150 بازیگر و بازی ساز، اتفاقی که در همین 90 دقیقه می افتاد شاید در طول 16 سال نیفتاده بود. بعد از اتمام نمایش همه ی دانش آموزان می ایستادند و دست به سینه سرود ملی را می خواندند. شاید 20 دقیقه ای طول می کشید که دانش آموزان را از حالت اجرای نمایش خارج کنیم و ما به وضوح در یک نمایش تحول و دگرگونی را در دانش آموزان دیدیم.
در یکی از همین اجراها پایان نمایش به یک صحنه ای برخوردم که یک مادر شهید خاک نمایش را می بوسد با ایشان صحبت کردم این مادر شروع کرد و گفت: پسرم مفقودالاثر است و دیشب به خوابم آمد و به من گفت که فردا به تو می گویم کجا هستم با کاروان راهیان نور چندین مکان رفتیم و یک جورایی منتظر یک نشانه بودم تا اینکه وارد پادگان توحید کرمانشاه شدیم که اعلام کردند اجرای یک نمایش داریم. من هم به اقتضای سن و سالم میلی به دیدن نمایش نداشتم اما مجبور بودم به همراه دیگران بیایم، از لحظه اول تا آخر نمایش را دیدم و زمانی که تابوت یک شهید را بلند کردید آنجا بود که پسرم را توی تابوت دیدم و بعد از سال ها برایم دست تکان داد و توی آن تابوت خوابید و متوجه شدم که پسرم شهید شده و دیگر برنمی گردد. این اتفاق همه ما را شوکه کرده بود.
نوید شاهد کرمانشاه: گویا در جشنواره نمایشی که در قم برگزار شد مقام اول را کسب کردید. در این خصوص بیشتر توضیح می دهید.
هنرمند کرمانشاهی: در این جشنواره آثارم را دو بخش نمایشنامه خوانی و نمایش نویسی کودک ارسال کردم که با لطف خداوند در بخش خوانشگر برتر رتبه اول و در بخش نمایش نویسی کودک نیز رتبه اول را کسب کردم.
انتهای پیام/
