زندگینامه اولین شهید آزادسازی کامیاران
شنبه, ۱۲ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۴:۱۴
شهید حشمتاله با بدنی زخمی چند نفر را به هلاکت رسانده و خود را به بلندی میرساند و نارنجکهایی که به همراه دارد را در میان آنها پرتاب میکند و تعدادی از آنان کشته میشوند، اما در نهایت با تیراندازی دمکراتها شهد شهادت را نوشیده و هم پرواز با دیگر دوستانش به ضیافت حق پیوست. شهید حشمتاله جمالی لطف اولین شهید آزادسازی کامیاران بود.
![زندگینامه اولین شهید آزادسازی کامیاران زندگینامه اولین شهید آزادسازی کامیاران](/files/fa/news/1397/3/12/241960_299.jpg)
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ حشمتاله جمالی لطف در هفتم شهریور سال ۱۳۳۹ در کرمانشاه به دنیا آمد و در ۲۱ بهمن ۱۳۵۹ در کامیاران به شهادت رسید.
هنوز کودک بود که پدرش به دیار حق شتافت. مادر به پای فرزند نشست تا از او فردی مومن و متعهد بسازد. سرانجام حشمت بزرگ شد و جهت گذران زندگی به کار پرداخت. در دوران انقلاب در تظاهرات شرکتکرد و در یکی از همین راهپیمایی¬ها زخمی شد. عضو بسیج مسجد نورالحسین بود. سپس به عضویت گروه ضربت سپاه در آمد. در یکی از عملیات¬ها توسط مزدوران عراقی دستگیر شد و به یکی از اسارت¬گاه-های این کشور منتقل گشت او بسیار شجاع و نترس بود لذا با زیرکی خاصی از آنجا گریخت و به ایران برگشت. همین باعث شد تا مسئولین از طرف امام خمینی (ره) از وی تقدیر به عمل آورده و آرم جمهوری اسلامی ایران را به وی اهدا کنند.
*از فرش تا عرش
به گفتهی دروغین بنیصدر آتش بس برقرار شده و ظاهراً همه جا آرام بود. حشمتاله جمالیلطف با یازده نفر دیگر از همرزمانش در کامیاران هستند که توسط دمکراتهای در کمین نشسته محاصره و غافلگیر میشوند، آنان با اجسامی آهنی تک تک رزمندگان محاصره شده را مجروح و به شهادت میرسانند. شهید حشمتاله با بدنی زخمی چند نفر را به هلاکت رسانده و خود را به بلندی میرساند و نارنجکهایی که به همراه دارد را در میان آنها پرتاب میکند و تعدادی از آنان کشته میشوند، اما در نهایت با تیراندازی دمکراتها شهد شهادت را نوشیده و هم پرواز با دیگر دوستانش به ضیافت حق پیوست. شهید حشمتاله جمالی لطف اولین شهید آزادسازی کامیاران بود.
آری در بیست و یکم بهمن ماه ۱۳۵۹ یک ماه پس از ازدواجش به درجه¬ی رفیع شهادت نائل ¬آمد.
*آخرین وصیت
سپاس خدایی را که مرا از خاک آفرید و به خاک باز خواهد گرداند، درود بر ملتم که همیشه در صحنهاند و تمام ایثار و گذشت را از خود نشان دادهاند و سلام بر تمامی شهدای ایران و درود بر امامم که فرمود: «درجهی شهادت از همه افضلتر است». خداوندا هستی مرا برای رسیدن به فیض شهادت یاری برسان! که خود واقفی برگزیدن این راه برای رضای تو و داشتن سهمی کوچک در حفظ اسلام بوده است، بار خدایا مرا در صف شهدای اسلام و رزمندگان مخلص قرار ده.
مادرم، مهربانم، عزیزم سلامم را پذیرا باش و حلالم کن و در فقدانم گریه نکن، از اینکه در دامن چون تویی پرورش یافتم افتخار میکنم و اگر به شهادت برسم باعث فخر من و توست که خدای بزرگ مقامی چنین به من و فرزندی شهید به تو عطا فرموده است.
برادران مهربان و خواهران دلسوزم، امام را تنها نگذارید، در صحنههای مختلف مربوط به انقلاب حاضر و پیرو خون شهدا باشید و تا پیروزی نهایی انقلاب اسلامی بیدار و کوشا باشید.
انتهای پیام
هنوز کودک بود که پدرش به دیار حق شتافت. مادر به پای فرزند نشست تا از او فردی مومن و متعهد بسازد. سرانجام حشمت بزرگ شد و جهت گذران زندگی به کار پرداخت. در دوران انقلاب در تظاهرات شرکتکرد و در یکی از همین راهپیمایی¬ها زخمی شد. عضو بسیج مسجد نورالحسین بود. سپس به عضویت گروه ضربت سپاه در آمد. در یکی از عملیات¬ها توسط مزدوران عراقی دستگیر شد و به یکی از اسارت¬گاه-های این کشور منتقل گشت او بسیار شجاع و نترس بود لذا با زیرکی خاصی از آنجا گریخت و به ایران برگشت. همین باعث شد تا مسئولین از طرف امام خمینی (ره) از وی تقدیر به عمل آورده و آرم جمهوری اسلامی ایران را به وی اهدا کنند.
*از فرش تا عرش
به گفتهی دروغین بنیصدر آتش بس برقرار شده و ظاهراً همه جا آرام بود. حشمتاله جمالیلطف با یازده نفر دیگر از همرزمانش در کامیاران هستند که توسط دمکراتهای در کمین نشسته محاصره و غافلگیر میشوند، آنان با اجسامی آهنی تک تک رزمندگان محاصره شده را مجروح و به شهادت میرسانند. شهید حشمتاله با بدنی زخمی چند نفر را به هلاکت رسانده و خود را به بلندی میرساند و نارنجکهایی که به همراه دارد را در میان آنها پرتاب میکند و تعدادی از آنان کشته میشوند، اما در نهایت با تیراندازی دمکراتها شهد شهادت را نوشیده و هم پرواز با دیگر دوستانش به ضیافت حق پیوست. شهید حشمتاله جمالی لطف اولین شهید آزادسازی کامیاران بود.
آری در بیست و یکم بهمن ماه ۱۳۵۹ یک ماه پس از ازدواجش به درجه¬ی رفیع شهادت نائل ¬آمد.
*آخرین وصیت
سپاس خدایی را که مرا از خاک آفرید و به خاک باز خواهد گرداند، درود بر ملتم که همیشه در صحنهاند و تمام ایثار و گذشت را از خود نشان دادهاند و سلام بر تمامی شهدای ایران و درود بر امامم که فرمود: «درجهی شهادت از همه افضلتر است». خداوندا هستی مرا برای رسیدن به فیض شهادت یاری برسان! که خود واقفی برگزیدن این راه برای رضای تو و داشتن سهمی کوچک در حفظ اسلام بوده است، بار خدایا مرا در صف شهدای اسلام و رزمندگان مخلص قرار ده.
مادرم، مهربانم، عزیزم سلامم را پذیرا باش و حلالم کن و در فقدانم گریه نکن، از اینکه در دامن چون تویی پرورش یافتم افتخار میکنم و اگر به شهادت برسم باعث فخر من و توست که خدای بزرگ مقامی چنین به من و فرزندی شهید به تو عطا فرموده است.
برادران مهربان و خواهران دلسوزم، امام را تنها نگذارید، در صحنههای مختلف مربوط به انقلاب حاضر و پیرو خون شهدا باشید و تا پیروزی نهایی انقلاب اسلامی بیدار و کوشا باشید.
انتهای پیام
نظر شما