زندگینامه شهید حیدر علی خسروی پور

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید حیدر علی خسروی پور در سال 1332 و هم زمان با عید سعید قربان در خانواده ای مذهبی و متوسط در کنگاور دیده به جهان گشود.
دوران کودکی اش با همه همسالانش متفاوت بود. خصوصیاتی داشت که کمتر کسی از دوستانش دارا بودند. از همان آغاز زندگی سر غنودن بر آستان حضرت دوست را در مکتب پدر و مادری فرا گرفت که زیبا ترین لحظات را در هنگام نماز خلق می کردند. شخصی متین، کم رو و متواضع بود.
دوران تحصیلات ابتدایی تا متوسطه را در کنگاور سپری نمود در تمامی طول دوران تحصیل بنا بر قول همه ی دوستان و معلمانش شخصی ساعی، آرام و نمونه بود در همه ی محافل دینی و مذهبی شرکت می جست.
در ایام جوانی به موج انقلاب پیوست و همراه مردم علیه رژیم طاغوت به مبارزه پرداخت در زمان حکومت سابق چندین بار از ورود وی به دانشگاه به جهت اعتقادات مذهبی جلو گیری نمودند.
لذا عازم خدمت سربازی شدو پس از دو سال به زادگاه خویش بازگشت. وی پس از شرکت در آزمون به عنوان کارمند بانک سپه استخدام شد و مشغول به کار گردید. امانت داری و صداقت و درست کاری اش باعث شد که خیلی زود معاون شعبه شد. اما این شهید بزرگوار بیش از هر چیز دیگر دلش می خواست معلم باشد. گر چه به ظاهر معلم نبود اما در حقیقت تمامی اعمال، گفتار و نیاتش برای همه ی اطرافیانش مانند معلمی نمونه بود.
از همان دوران کودکی عاشق امام حسین ( ع ) بود. در مجالس عزا داری آن امام همام برای خیل دوستدارانش نوحه خوانی می کرد و دسته ها و هیات های عزاداری را سر و سامان می بخشید.
با شروع جنگ تحمیلی با هدف دفاع از دین و آیین خود به جبهه ها شتافت و در عملیات های مختلفی نیز شرکت نمود.
حدود هفت بار عازم جبهه شد و در مناطق مختلف به نبرد با دشمنان بعثی پرداخت. یکی از همرزمانش می گفت: حدود دو ماه با هم در جبهه بودیم. این شهید بزرگوار هر روز قبل از نماز صبح زودتر از همه بیدار می شد و مقدمات وضوی رزمندگان را مهیا می نمود. ما هر چه سعی کردیم یک روز بتوانیم این کار را انجام بدهیم نتوانستیم.
شهیدخسروی پور دفاع از دین و سرزمین خود را بالاتر از هر پست و ریاستی می دانست. روی همین اصل از پذیرش مسئولیت بانک سپه خودداری ورزید و باز هم عازم مناطق جنگی شد.
بالاخره پس از سال ها انتظار و آرزو در اواخر جنگ تحمیلی و قبل از عملیات مرصاد در فروردین 1367 عازم مناطق عملیاتی حلبچه شد و در روز چهارم خرداد 1367 با خلق رشادت های فراوان همراه با غروب آفتاب جسمش غروب نمود و روحش به طلوعی جاودانه پیوست.
انتهای پیام