شهید به تنهایی و با سلاح هایی که از شهدا باقی مانده بود به مقابله با دشمن پرداخت

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ کتاب " ای کاش من هم " مشتمل بر خاطرات جمعی از سرداران و رزمندگان دفاع مقدس در غرب کشور است که توسط اداره‌کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه جمع‌آوری و تدوین شده است.

خاطره زیر برگرفته از این مجموعه و از خاطرات «شهید محمد حسن محمدی"، که توسط علی رضا فرهنگیان همرزم شهید بیان شده است.

سال 1362 با او آشنا شدم. به همراه برادرش که در جبهه های غرب کشور چند بار مجروح شده بود در عملیات والفجر 4 و کربلای 5 شرکت کرد. در سال 1365 در حالی که آخرین ترم تحصیلی اش را می گذراند باز هم به جبهه آمد تا در عملیاتی که در پیش بود شرکت کند. عملیات شروع شد و رزمندگان چند محور را از لوث وجود بعثیون پاک کردند. دشمن بعثی پس از چند ساعت با دو گردان مکانیزه پاتک سنگینی را انجام داد. بیشتر بچه ها که در آن محور بودند شهید و بقیه مجروح شدند. تنها محمد حسن زنده و سالم مانده بود ما هم در یک قسمت دیگر محور که گرفتار شده بودیم و امکان هیچ حرکتی را نداشتیم چون در زیر آتش شدید دشمن قرار داشتیم. اما از دور نظاره گرش بودیم. او در فاصله حدود 100 متری خاکریز به تنهایی و باسلاح هایی که از شهدا باقی مانده بود به مقابله با دشمن پرداخت.

*هر با شعار ا... اکبر خمینی رهبر به یک سر خاکریز می رفت

یک سر خاکریز خمپاره انداز کار گذاشته بود، وسط خاکریز کالیبر 50 و مسلسل و آخر خاکریز هم یک آرپی جی. او سریع جا عوض می کرد و با شعار ا... اکبر خمینی رهبر یک بار به سر خاکریز می رفت و چند خمپاره شلیک می کرد بعد به وسط می آمد و با مسلسل به دشمن یورش می برد و بعد در آخر خاکریز با آرپی جی تانک های دشمن را هدف قرار می داد. به قدری سریع و خستگی ناپذیر این اعمال را انجام می داد که دشمن فکر می کردبا یک گروهان طرف است و پس از ساعتی مبارزه توانست پاتک دشمن بعثی را خنثی کند و آنها را به عقب براند. البته در این مدت ما هم در مقر خودمان با عراقی ها در جنگ و گریز بودیم اما شجاعت و جسارت او باعث شد که خاکریز اول سقوط نکند و دشمن عقب نشینی کند.

برای انجام شناسایی نیروی دشمن و بررسی وضعیت به منطقه بازی دراز رفته بودیم از خط مقدم گذشتیم، دشت وسیعی بود که در زیر دید و آتش دشمن قرار داشت و عراقی ها آنجا را دائما" زیر آتش بارهای خود داشتند. ما از شیارهای موجود در دشت بازی دراز استفاده کرده و جلو می رفتیم. لحظه ای برای شناسایی موقعیت خودمان سر از شیارها بیرون آوردیم و اطراف خودمان را دید زدیم.
در نزدیکی ما چند تانک سوخته بود. به دقت که نگاه کردیم سه نفر زیر تانک ها به حالت دراز کش بودند. به محض اینکه متوجه ما شدند با دست به ما اشاره کردند. ما جلوتر رفتیم و به آنها رسیدیم. هر سه به شدت مجروح شده بودند و یک شبانه روز بود که در آن جا با بدن مجروح گیر افتاده بودند. محمد حسن گفت: ( باید آنها را به عقب برگردانیم) گفتم: امکان ندارد چون در زیر آتش دشمن هستیم و وضعیت آنها هم بسیار بد است و حتی یکی از آنها شهید شد. و اشاره به یکی از آن مجروحین کردم که هیکل بسیار تنومندی هم داشت محمد حسن به کنار او رفت و گوشش را روی قلبش گذاشت و پس از چند لحظه با خوشحالی فریاد زد( زده است، به خدا زنده است). بعد به هرکدام از آنها مقدار بسیار کمی آب دادیم چون آب زیاد برای آنها خوب نبود و خونریزی آنها را زیاد می کرد. به هر زحمتی که بود از شیاری که به آن جا آمدیم به صورت سینه خیز هر کدام از ما یکی از مجروحین را کشان کشان به طرف خط مقدم می بردیم. محمد حسن هم که لاغر اندام بود آن برادر درشت هیکل را با سختی فراوان به عقب برگرداند. وقتی به خط برگشتیم آن ها را سوار آمبولانس کردیم پس از مدتی هر سه نفر آنها خوب شدند و برای تشکر به نزد ما آمدند. محمد حسن به شوخی به آن برادر سنگین وزن گفت: ( فکر نکنی که هیکل درشتی داری، من با 45 کیلو وزن و با این بدن لاغر تو را از سفر آخرت به طور موقت برگرداندم) با این صحبت صدای خنده بچه ها به آسمان رسید.

گفتنی است: شهید محمد حسن محمدی در سال 1341در شهرستان سنقر به دنیا آمد و دوران کودکی را به همراه خانواده اش گذراند و دوران ابتدایی را در روستای شور آباد و راهنمایی را در روستای سطر به پایان رساند تا اینکه در سال 1365 به جبهه اعزام شد که در تاریخ نهم بهمن ماه 1365 در حین حمله به متجاوزین بعثی عراق در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

انتهای پیام