انتخابی از زندگینامه خود نوشت " شهید ذبیح الله کرمی" در قالب شعر

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ دست توانای تقدیر از قمشه تا قمم کشاند و در این فاصله زمانی کوتاه چه خاطره ها، چه صفاها، چه وفاها و چه بی وفاها و چه... از شیار زدن زمین، از صلا گفتن زمان، از نوردیدن صخره، از چروکیدن چهره، ازدرویدن گندم با داس، از کشیدن هیزم بر دوش، از چوپانی خیل و رمه ها، از گورانی و سیر تپه ها؛ چه ها که ندیدم، نشنیدم، نچشیدم و نکشیدم؛ از متل متل مادر، از گاوحسن و پدر، تا چهارده وجه ماضی تا نهمین وجه مصدر آه از این عمر زیاد، آه از این رنج و خطر، آه از این قلت زاد، آه از این بعد سفر"
تلخی ذائقه ام گوییا زهر "افاعی"
                                چه چشیدم چه کشیدم چه محنتی چه جفایی
از ریشه های گوند پیچه  
                                تا زیلوهای سرد و سوز فیضیه
از مزرعه تا مدرسه... تا کجا، تا آن سوی دارالشفاء، "و ما ادری بقی الهم او اکتفی "
از سر بره از برینه از ورما                   ما رایت الا الما و برما
از گفتن دایه دایه                            می شنیدم جان دایه
تا امثله تا صرف میر                         تا عوامل تا هدایه
از دوزخ هلکه قم قم                        تا سلول و ساواک قم
پخش و نشر اعلامیه                       فیضیه تا فاطمیه
برداشتم از جا مهریا                        در جواب ساواکیا
" حقانی" تا شهربانی                     پس گردن از " قربانی"
                         چه لذتی ، چه میدانی؟
بی عجب و کبر و بی سمعه                فاطمیه و شب جمعه
                         تا کمیته و قزل قلعه
تا فکر و فهم اعدوا                           بهر سلاح به جستجو
از امثله تا کفایه                              درس اخلاق ذکر و آیه
نارنجک و کلت و کلاش                     تظاهرات دو و تلاش
از اعتصاب و قطع نفت                      تا شعارهای شاه در رفت
از صلوات بر محمد ( ص )                  جلوه حق امام آمد
                       آغاز حمله و جهاد
از شهادت تا سعادت                        خاطراتم آر بیادت
تا ببینی در چه عالم                        سرکشیدم پا نهادم

انتهای پیام