آرزویش پیروی از مکتب حسین ( ع ) بود

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید قاسم پیری در اول مهر 1345 در سرپل ذهاب دیده به جهان گشود. از همان دوران نوجوانی در صحنه دیگر در نزد پدرو مادر، بزرگ مردی را با به دوش گرفتن نان آوری و خرج خانه نشان داد و به همین علت تحصیلات را فقط تا مقطع دوم راهنمایی ادامه داد و به ناچار برای گذراندن معاش خانواده، مشغول به کار شد و صحنه زندگی را تجربه کرد.
به نقاشی و طراحی علاقه وافری داشت و بسیاری از هدف ها و آرمان ها را بر روی صفحه سفید کاغذ طراحی می کرد. طرح های مدادی که با امکانات کم جبهه و درون سنگرها کشیده است، نشان از لوح سفید روح هنرمندی است که بهترین نقش آفرینی را بر روی صفحه زندگی و دفاع از ناموس و جان ملتش دیده است.
موضوع طرح هایش همه برگرفته از جنگ و روح رشادت رزمندگان بود.در سن بیست و یک سالگی در سال 1366 به سربازی فراخوانده شد؛ ولی به گفته خود شهید همزمان با شهادت پسر خاله اش در جبهه تحولات روحی را تجربه کرد و عاشقانه و داوطلبانه پای در وادی دفاع و شهادت گذاشت.
بارها در وصیت نامه خود، اوج بزرگی را پیروی از مکتب خونین حسین ( ع ) و شهدا بیان کرد. عاشق امام خمینی ( ره ) بود و دعای آخر وصیت نامه اش سلامتی امام و همرزمانش بود و نشان داد برای رسیدن به اوج، تحصیلات نمی تواند مانعی در اوج گیری روح باشد که روح حق جو خود در پی معبود می دود.

سرانجام در دومین روز از مرداد سال 1367 در منطقه کرند غرب به دست منافقین کوردل به آرزویش که همانا پیروی از مکتب حسین ( ع ) بود رسید. پیکر این شهید بزرگوار در مزار احمد ابن اسحاق سرپل ذهاب به خاک سپرده شد.
*فرازی از وصیت نامه شهید
مادر عزیزم! امیدوارم که برای من از هر نظر نگران نشوید. چون خدا با ماست و برای رضای خدا به این چنین کاری دست زده ام. امیدوارم که تو به جای نگرانی و ناراحتی برای من شاد و سرافراز باشید و افتخار کنید که فرزند در جبهه دارید. این جنگ را صدام شروع کرده و باید درس عبرت بگیرد تا دفعه دیگر پای هر ابر قدرت و دست نشانده ای از گلیم خودشان به سوی کشور عزیزمان ایران دراز نشود و خدمتی که من در آن هستم، برای خدا و حفظ آب و خاک است و حتی اگر شهید هم شدم، دریغ نیست.
انتهای پیام