قرآن را چراغ راه سعادت خود قرار داده بود

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید فرامرز پیری یکم شهریور 1343 در روستای سراب قلعه شاهین از توابع شهرستان سرپل ذهاب در یک خانوادۀ مذهبی دیده به جهان گشود.

او تحصیلات ابتدایی را در روستا و دورۀ راهنمایی را در سرپل ذهاب پشت سر گذاشت و سال اول و دوم دبیرستان را نیز در همین شهر گذراند.

سال 1359  زمانی که رژیم بعثی عراق با تحریک آمریکای جنایت کار به انقلاب اسلامی ایران حمله ور شد سرپل ذهاب زیر امواج گلوله های متجاوزین قرار گرفت و بیشتر شهر ویران و مردم آن آواره شدند. شهید پیری پس از مدتی کوتاه ترک تحصیل، سرانجام در دبیرستان شهید ایرج رستمی اسلام آباد غرب دیپلم اقتصاد اجتماعی را گرفت. وی در سنگر مدرسه علاوه بر اینکه به وظایف خود عمل کرد جزء انجمن اسلامی دبیرستان نیز بود.

به کودکان احترام می گذاشت

او برای رفقایش رفیقی مورد اعتماد، متدین با وقار و دانش آموزی هوشیار و زرنگ بود. هرگز کسی در سلام کردن از او پیشی نمی گرفت به پیر و جوان که می رسید سلام را آغاز می کرد به کودکان احترام می گذاشت و می گفت پیامبر ما حضرت محمد (ص) دربارۀ مهربانی با کودکان زیاد سفارش کرده و به همین علت وقتی کودکی را می دید او را سلام می کرد.

شهید پیری از زمان کودکی نماز را آغاز و هرگز آن را ترک نکرد نظافت را رعایت می کرد و حدیث معروف ( النظافت من الایمان ) را شعار خود قرار داده بود با جرات می توان گفت تنها فردی که پدر و مادر دیگر اعضای خانوادۀ خود را اکرام و احترام می گذاشت شهید پیری بود، او علاوه بر اینکه به خانوادۀ خود را احترام می گذاشت این احساس را نیز دربارۀ بیشتر مردم داشت وی با قرآن انس گرفته و چراغ راه خود قرار داده بود.

شهید برای نماز به مسجد محل می رفت و می گفت در قیامت مسجد از کسانی که در خانه نماز بخوانند، در حالی که دسترسی به مسجد داشته باشند به نزد خداوند از آنها شکایت می کند و به همین علت خانۀ خدا را ترک نمی کرد.

او دونده ای با استقامت و ورزشکاری با سابقه بود. دارای بدنی قوی و بازوانی پر توان و می گفت هدف من از ورزش سرکوبی هواهای نفسانی است نه قدرت طلبی . با این حال بسیار مهربان نسبت به زیردستان برادری غمخوار و برای محرومان، یاری دل سوز بود هر کس احتیاج به کمکی داشت تا آنجا که از دستش می آمد دریغ نمی کرد.

 از نظر اخلاق اسلامی زبان زد همه بود و همه او را به نیکی یاد می کنند هر کسی که با او دوست می شد امکان نداشت که تحت تاثیر او قرار نگیرد.

عاشق انقلاب اسلامی و امام خمینی (ره ) بود

نسبت به اسلام و وظایفشان آنها را آگاه و راه راست را برای آنها تشریح می کرد او با عشق و علاقه ایی که به اسلام و انقلاب اسلامی ایران و رهبر کبیرمان حضرت امام خمینی (ره) داشت سرانجام در سال 1362 به برادران سپاهی پیوست و به عنوان پاسدار مشغول خدمت شد. وی انقلاب اسلامی را دوست داشت در نمازها و دعاهایش همیشه امام خمینی را دعا می کرد و می گفت امام خمینی نه تنها کشور ایران را از منجلاب فساد نجات داده بلکه او اسلام را نجات داد. شهید پیری می گفت تا زمانی که من هستم هیچ گاه دست از مبارزه با کفار بعثی و دیگر حامیان آن برنخواهم داشت.

در تمام طول خدمتش حتی یک ساعت هم غیبت نداشت در حالی که او بیشتر از یک ماه مرخصی طلب داشت و مربی آموزشی نظامی نیز بود که می توانست در عملیات شرکت نکند با وجود اینها آگاهانه و با قلبی سرشار از ایمان به خدا و دلی پر از  مهر و محبت نسبت به امام خمینی (ره) در عملیات و الفجر 9 شرکت کرد و در تاریخ نهم اسفند 1364 در سلیمانیه عراق به آرزوی دیرینۀ خود که همان شهادت در راه خدا بود رسید.

انتهای پیام/