بزرگترین شجاعت، صبر است
سه‌شنبه, ۰۸ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۴۷
نوید شاهد- شهید "فریدون احمدی جلالوندی" در بخشی از دست نوشته خود نگاشته است:« مادر مهربانم! در طول دوران زندگی ام غیر از خوبی و مهربانی و صداقت از تو چیز دیگری ندیدم امیدوارم دلخوری های که از من داری را به بزرگی و کرامتت بخشیده باشی. خداوند به شما صبر بدهد به گفته ی امام علی ( ع ) بزرگترین شجاعت صبر است.»
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید فریدون احمدی جلالوندی سوم مهر 1336 در روستای زرید جوب از توابع شهرستان سرپل ذهاب به دنیا آمد. پدرش میرزا علی و مادرش آسیه نام داشت. تا مقطع تحصیلی دیپلم درس خواند و وارد نیروی انتظامی( ژاندارمری) شد و سرانجام اول آذر1359 در سوسنگرد بر اثر درگیری مسلحانه با دشمن بعثی به شهادت می رسد. مزار وی در گلزار شهدای شهر دالاهو می باشد.
*دست نوشته شهید
با سلام خدمت پدر، مادر و خواهر عزیزم
پدر جان! امیدوارم رنجی را که در طول 17 سال برای من کشیده ای را حلال کنی چرا که من دستم از دنیا کوتاه شده و دیگر فرصت جبران زحمت های تو را ندارم و اگر فرصتی برایت پیش آمد به جای من مرقد مطهر امام رضا ( ع ) را زیارت کن.
مادر مهربانم! در طول دوران زندگی ام غیر از خوبی و مهربانی و صداقت از تو چیز دیگری ندیدم امیدوارم دلخوری های که از من داری را به بزرگی و کرامتت بخشیده باشی. خداوند به شما صبر بدهد به گفته ی امام علی ( ع ) بزرگترین شجاعت صبر است تو همیشه در قلب من بودی هنگامی که این وصیت نامه را می نویسم به یاد سیمای غم بار تو می افتم و اشک در چشمانم حلقه می زند وقتی که به فکرچهره ی مظلوم تو می افتم علاقه ام چنان نسبت به تو زیاد می شود که دلم از بار غم متلاشی می شود که قابل توصیف نیست به جای من از تمام اقوام حلال خواهی کن.
انتهای پیام/
با سلام خدمت پدر، مادر و خواهر عزیزم
پدر جان! امیدوارم رنجی را که در طول 17 سال برای من کشیده ای را حلال کنی چرا که من دستم از دنیا کوتاه شده و دیگر فرصت جبران زحمت های تو را ندارم و اگر فرصتی برایت پیش آمد به جای من مرقد مطهر امام رضا ( ع ) را زیارت کن.
مادر مهربانم! در طول دوران زندگی ام غیر از خوبی و مهربانی و صداقت از تو چیز دیگری ندیدم امیدوارم دلخوری های که از من داری را به بزرگی و کرامتت بخشیده باشی. خداوند به شما صبر بدهد به گفته ی امام علی ( ع ) بزرگترین شجاعت صبر است تو همیشه در قلب من بودی هنگامی که این وصیت نامه را می نویسم به یاد سیمای غم بار تو می افتم و اشک در چشمانم حلقه می زند وقتی که به فکرچهره ی مظلوم تو می افتم علاقه ام چنان نسبت به تو زیاد می شود که دلم از بار غم متلاشی می شود که قابل توصیف نیست به جای من از تمام اقوام حلال خواهی کن.
انتهای پیام/
نظر شما
