آگاه باشید که ضد انقلاب ها دست نشانده ی شرق و غرب هستند
يکشنبه, ۰۵ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۲۰
وی در ابتدای انقلاب که گروهک های ضد انقلاب در تکاپو بودند با عزمی راسخ عضو سپاه پاسداران شد و با ضد انقلاب فرصت طلب مخالفت شدیدی داشت. او که از نیات درونی آن ها آگاه بود، می گفت:" آن ها دست نشانده ی شرق و غرب هستند."
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید عارف فتاحی فرزند محمد در تاریخ اول مهر ماه سال 1337 به دنیا آمد. از همان اوایل کودکی برای کسب علم و دانش در سفر بود و در کنار درس شروع به یادگیری قرآن می کرد.
از همان اوایل کودکی برای کسب علم و دانش در سفر بود و در کنار درس شروع به یادگیری قرآن می کرد.
در زمان طاغوت به دلیل فقدان مدارس ابتدایی مجبور شد برای کسب علم و دانش راهی کشورعراق شود و در اولین سال تحصیلی زیرکی و کنجکاوی او هویدا گشت. آن سال تحصیل برایش خیلی دشوار بود، زیرا دوری راه به او اجازه نمی داد در خلال دوران تحصیل با خانواده اش ملاقات کند. دومین سال تحصیلی را نیز در روستای تین گذراند. او توانسته بود بر مشکلات دوری از منزل فائق آید و با معدل بسیار عالی شایستگی خود را هر چه بیشتر نشان دهد.
پس از فراگرفتن علم و دانش با توجه به استعداد خدادادی، در کنار دروس خودش به خواندن درس عربی نیز می پرداخت.
نسب به علمای دین احترام خاصی قایل بود. در عین حالی که ارزش تعلیم توسط آن ها را در ردیف بالاترین عمل می دانست، ضمن شناسایی روحانیون خودنما و خود فروخته، با استفاده از بلاغت شعر به معرفی روحانی های درباری و کسانی می پرداخت که علم آنان در اختیار اجانب و نقشه های فریبنده امپریالیسم در جهت سرکوب اسلام واقعی قرار گرفته بود.
به دلیل مشکلات طاغوت نتوانست ادامه تحصیل بدهد و توانست فقط تحصیلات خودش را تا مقطع دوم دبیرستان ادامه دهد.
در سال 1354 به عنوان معلم حق التدریس به خدمت آموزش و پرورش درآمد و به روستای جوجار از توابع بخش ثلاث باباجانی رفت و به تدریس پرداخت. او معلم با تلاش و پر فعالیت و کوشایی بود. در اندک مدتی بزرگ و کوچک ده را به خود جذب کرده بود.
به گفته ی بیشتر دوستان و استادانش جاذبه ی خاصی داشت. به طوری که هر کس یک مرتبه او را می دید به او علاقه مند می شد و او را ترک نمی کرد.
شهید به بازیگری در سینما و تئاتر خیلی علاقمند بود. نمونه بازیگری او در فیلم کاک عادل در نقش خان منطقه از آثار گران بهای او می باشد. ولی متأسفانه در آن زمان به دلیل کمبود امکانات سینمایی نتوانست آثار دیگری را از خود به خای بگذارد.
وی در هنر خطاطی مهارت عجیبی داشت. بیشتر اوقات با نی و جوهر مرکب با خدای خود راز و نیاز می کرد و اشعاری را می سرود در دفتر خاطراتش می نوشت.
او با شعر و ادب دائما در ارتباط بود و با آن ها مأنوس بود و این گونه به دنبال فیوضات الهی بود. هر جا عالم یا دانشمندی بود، به طرف او می رفت تا از اندیشه و تفکرش بهره مند گردد. در مراسم شاعران هندی و شب شعر بسیار شرکت می کرد. ادیب بودشعر می سرود و جملات زیبایی را بکار می برد. بی اندازه صدایش دلنشین و محبوب همه بود.
طلبگی در آن زمان در میان عشایر بسیار مشکل بود به طوری که مخارج طلبه ها را مردم فقیر و دین دوست تأمین می کردند. طلبه ها به شهرها و روستاهای مختلف می رفتند تا اگر نذورات و صدقاتی داشتند به آن ها بدهند.
او در سال 1356 به خدمت سربازی اعزام شد و در بندر بوشهر آن را به اتمام رساند. وی در سال 1359 عضو سپاه پاسداران جوانرود شد تا به کار و تلاش سازنده در سپاه پاسداران، در راه آسایش ملت ستم دیده جوانرود گامی بردارد.
وی در ابتدای انقلاب که گروهک های ضد انقلاب در تکاپو بودند با عزمی راسخ عضو سپاه پاسداران شد و با ضد انقلاب فرصت طلب مخالفت شدیدی داشت. او که از نیات درونی آن ها آگاه بود، می گفت:" آن ها دست نشانده ی شرق و غرب هستند."
او رژیم بعث عراق را رژیمی کافر می دانست و در تمام جبهه های غرب کشور شرکت فعال داشت. روحیه اش توصیف ناپذیر بود و در حمله های مناطق شلمچه، فاو، هورالهویزه و آزادی حلبچه و عملیات والفجر 10 شرکت فعال داشت.
سرانجام در تاریخ 23 اسفندماه 1366 در عملیات والفجر 10 بر اثر اصابت گلوله ی دشمن به ناحیه ی پا در منطقه شیخان به شهادت رسید.
پیکر پاک شهید در گلزار شهدای جوانرود به خاک سپرده شده است.
انتهای پیام
از همان اوایل کودکی برای کسب علم و دانش در سفر بود و در کنار درس شروع به یادگیری قرآن می کرد.
در زمان طاغوت به دلیل فقدان مدارس ابتدایی مجبور شد برای کسب علم و دانش راهی کشورعراق شود و در اولین سال تحصیلی زیرکی و کنجکاوی او هویدا گشت. آن سال تحصیل برایش خیلی دشوار بود، زیرا دوری راه به او اجازه نمی داد در خلال دوران تحصیل با خانواده اش ملاقات کند. دومین سال تحصیلی را نیز در روستای تین گذراند. او توانسته بود بر مشکلات دوری از منزل فائق آید و با معدل بسیار عالی شایستگی خود را هر چه بیشتر نشان دهد.
پس از فراگرفتن علم و دانش با توجه به استعداد خدادادی، در کنار دروس خودش به خواندن درس عربی نیز می پرداخت.
نسب به علمای دین احترام خاصی قایل بود. در عین حالی که ارزش تعلیم توسط آن ها را در ردیف بالاترین عمل می دانست، ضمن شناسایی روحانیون خودنما و خود فروخته، با استفاده از بلاغت شعر به معرفی روحانی های درباری و کسانی می پرداخت که علم آنان در اختیار اجانب و نقشه های فریبنده امپریالیسم در جهت سرکوب اسلام واقعی قرار گرفته بود.
به دلیل مشکلات طاغوت نتوانست ادامه تحصیل بدهد و توانست فقط تحصیلات خودش را تا مقطع دوم دبیرستان ادامه دهد.
در سال 1354 به عنوان معلم حق التدریس به خدمت آموزش و پرورش درآمد و به روستای جوجار از توابع بخش ثلاث باباجانی رفت و به تدریس پرداخت. او معلم با تلاش و پر فعالیت و کوشایی بود. در اندک مدتی بزرگ و کوچک ده را به خود جذب کرده بود.
به گفته ی بیشتر دوستان و استادانش جاذبه ی خاصی داشت. به طوری که هر کس یک مرتبه او را می دید به او علاقه مند می شد و او را ترک نمی کرد.
شهید به بازیگری در سینما و تئاتر خیلی علاقمند بود. نمونه بازیگری او در فیلم کاک عادل در نقش خان منطقه از آثار گران بهای او می باشد. ولی متأسفانه در آن زمان به دلیل کمبود امکانات سینمایی نتوانست آثار دیگری را از خود به خای بگذارد.
وی در هنر خطاطی مهارت عجیبی داشت. بیشتر اوقات با نی و جوهر مرکب با خدای خود راز و نیاز می کرد و اشعاری را می سرود در دفتر خاطراتش می نوشت.
او با شعر و ادب دائما در ارتباط بود و با آن ها مأنوس بود و این گونه به دنبال فیوضات الهی بود. هر جا عالم یا دانشمندی بود، به طرف او می رفت تا از اندیشه و تفکرش بهره مند گردد. در مراسم شاعران هندی و شب شعر بسیار شرکت می کرد. ادیب بودشعر می سرود و جملات زیبایی را بکار می برد. بی اندازه صدایش دلنشین و محبوب همه بود.
طلبگی در آن زمان در میان عشایر بسیار مشکل بود به طوری که مخارج طلبه ها را مردم فقیر و دین دوست تأمین می کردند. طلبه ها به شهرها و روستاهای مختلف می رفتند تا اگر نذورات و صدقاتی داشتند به آن ها بدهند.
او در سال 1356 به خدمت سربازی اعزام شد و در بندر بوشهر آن را به اتمام رساند. وی در سال 1359 عضو سپاه پاسداران جوانرود شد تا به کار و تلاش سازنده در سپاه پاسداران، در راه آسایش ملت ستم دیده جوانرود گامی بردارد.
وی در ابتدای انقلاب که گروهک های ضد انقلاب در تکاپو بودند با عزمی راسخ عضو سپاه پاسداران شد و با ضد انقلاب فرصت طلب مخالفت شدیدی داشت. او که از نیات درونی آن ها آگاه بود، می گفت:" آن ها دست نشانده ی شرق و غرب هستند."
او رژیم بعث عراق را رژیمی کافر می دانست و در تمام جبهه های غرب کشور شرکت فعال داشت. روحیه اش توصیف ناپذیر بود و در حمله های مناطق شلمچه، فاو، هورالهویزه و آزادی حلبچه و عملیات والفجر 10 شرکت فعال داشت.
سرانجام در تاریخ 23 اسفندماه 1366 در عملیات والفجر 10 بر اثر اصابت گلوله ی دشمن به ناحیه ی پا در منطقه شیخان به شهادت رسید.
پیکر پاک شهید در گلزار شهدای جوانرود به خاک سپرده شده است.
انتهای پیام
نظر شما
