پدر شهید سرتیپ عباس رضایی به سوی یار شتافت

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛مراسم تشییع پیکر پاک پدر شهید سرتیپ شهیدعباس رضایی ، مرحوم حاج نعمت رضایی صبح روزجمعه  دوم تیرماه سالجاری در کرمانشاه برگزار شد.
                                                     
در این مراسم مدیرکل و کارکنان بنیاد کرمانشاه، نیروهای سپاهی و اقشار مختلف مردم حضور داشتند، شرکت کنندگان پس از اقامه نماز بر پیکر این پدر دلسوخته، پیکر مرحوم حاج نعمت رضایی را تا گلزار مطهر شهدای باغ فردوس تشییع به خاک سپردند.
*زندگی نامه شهید
سرتیپ شهید عباس رضایی در خانواده ایی متوسط به دنیا آمد و در این جا شنیدنی است بدانید که گویا خداوند می دانست او مردی بزرگ و نامی خواهد شد چرا که قبل از تولد او پیامبری در خواب آمدنش را به پدر خبر می دهد و می گوید که نامش را عباس و او را سقای ابوالفضل نماید و پدرش که مردی مومن و از مردان با ایمان است بعد از تولد فرزندش او را عباس نام نهاد او تنها فرزند ذکور خانواده و دارای چهار خواهر می باشد.
شهید عباس رضایی تحصیلات خود را در شهر باختران به اتمام رسانید در رشته کشتی به مقام های قهرمانی از جمله قهرمان جوانان کشور قهرمان هوانیروز کشور و قهرمان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شد و پهلوانی در حد پوریای ولی و تختی بود و ورزشکاری جوانمرد، صادق و با صفا و صمیمت و قهرمانی با وفار و فروتن بود و هیچگاه پیروزیهایش در کشتی باعث نمی شد که او را غرور و خودخواهی فراگیرد و به راستی که تنها کسانی به درجه رفیع شهادت نایل می شوند که کاملا" خالص و مومن باشند شهید رضایی بعد از اتمام تحصیلات برای اینکه دین خود را به وطنش بپردازد وارد ارتش شد تا به این ترتیب بتواند دشمن زبون را از خاک پاک وطنش بیرون براند و بعد از اتمام دوره افسری راهی جبهه شد و در جبهه با دلیری ها و رشادت هایش زبانزد منطقه می شود.
در اوایل نبردش در کرستان بر علیه کومله و دمکرات ها و خود فروختگان وطنش به نبرد قهرمانه ایی می پردازد و بعد از یکسال او را به منطقه سرپل ذهاب می فرستند در آنجا به علت لیاقت و کاردانی که در او می بینند او را فرمانده شناسایی منطقه می کنند و در بسیاری از عملیات ها جوانمردانه می جنگند از آن جمله عملیات کربلای 9 بود که در آن عملیات یکی از بهترین دوستانش به نام جهانبخش حسینی به شهادت می رسد و شهید رضایی با شجاعتی بی نظیر پیکر دوست عزیزاش را که در میان توپ و خمپاره و آتش بر زمین افتاده است بر دوش می گیرد و نمی گذارد که پیکر شهید سروان حسینی در میان عراقی ها بماند سروان شهید عباس رضایی در قسمتی از دفتر خاطرات خود آن روز را بدی نگونه یاد می کند.
روز 19 فروردین 66 را یکی از بدترین و سیاه ترین روزهای زندگیم ثبت می کنم با از دست دادن دوستان عزیزی همچون جهانبخش حسینی کربلا بود کربلای 9 بود تنها و تنها دود و آتش و جسد بود منورو مهتاب و موشک نمی دانم از چه بگویم و نمی دانم صفحه ایی را که هیچ وقت از خاطرم دور نمی شود چگونه تشریح کنم و چگونه بنویسم در اینجا باید بگویم مرگ بر کسانی که دین و ناموس خود را به بیگانگان می فروشند و با آنان همدست شده و جوانان عزیز وطنشان را ناجوانمردانه به شهادت می رسانند سروان شهید عباس رضایی همراه گروه شناسایی خود در روز پنجم خرداد 136 برای شناسایی از منطقه عازم گردنه می شود که در آنجا مجاهدین همراه بعثیون عراقی از قبل در کمین نشسته و آنان را محاصره می نمایند.
 شهید بزرگوار تعداد زیادی از افراد خود را از دست می دهد و دشمن از او می خواهد که تسلیم شود اما آن شهید عالیقدر به آنان جواب می دهد تا آخرین گلوله خود را در قلب شما خود فروختگان ننشانم تسلیم نخواهم شد و مرگ با عزت را به زندگی ننگین ترجیح می دهم و بالاخره در آن شب او را نزد معبود لایزال خویش می فرستند و او را به درجه رفیع شهادت نایل می سازند و او تا ابدیت با پیامبران خدا محشور می شود در قسمتی از وصیتنامه خویش می نویسد پدر و مادر عزیزم بعد از مرگ من بی تابی نکنید زیرا لایق راهی بودم که خود خواستم و شما همیشه مرا تشویق می کردید که در راه خدا قدم بردارم پس بعد از من خوشحال باشید چرا که من به خدا پیوستم باشد که راه آنان را تداوم بخشیم و از ایثار گوییها و شجاعتها و جوانمردیهای آنان درس بگیریم.

*فرازهایی از وصیت نامه شهید عباس رضایی
 پدر و مادر عزیزم بعد از مرگ من بی تابی نکنید زیرا این راهی بود که خود خواستم و تا زمانی که جنگ به اتمام نرسد و انقلاب اسلامی پیروز نگردد ازدواج نخواهم کرد و تمام وقت خود را صرف خدمت به اسلام و وطن خواهم کرد شما همیشه مرا تشویق می کردید که در راه خدا قدم بردارم پس بعد از من خوشحال باشید که من به خدا پیوستم.
باشد که راه شهیدان را تداوم بخشیم و از ایثارگری ها و شجاعت ها و جوانمردی های این عزیزان درس گیریم.













انتهای پیام