سری دوم/ یادداشت‌های روزانه شهید" حسین اخلاصی زنگنه" در تقویم جیبی سال ۱۳۶۱

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ شهید حسین اخلاصی زنگنه سوم بهمن 1338 در شهرستان کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش یدالله و مادرش صغرا نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته تجربي درس خواند. به عنوان پاســدار در جبهه حضور یافت. 25 آبان 1361 با سمت فرمانده گردان عاشورا تیپ المهدي در مندلي عراق بر اثر اصابت گلوله به گردن، شهید شد. مزار وي در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

*یادداشت‌های روزانه شهید در تقویم جیبی سال ۱۳۶۱
سه شنبه 14 اردیبهشت ۱۳۶۱: دیروز با تیراندازی متحرک، ما را شب حرکت دادند قرار است فردا با هواپیما به جنوب برویم.
 چهارشنبه 15اردیبهشت ماه ۱۳۶۱: امروز با هواپیما به اهواز آمدیم ما را به پایگاه نمونه بردند.
 پنجشنبه 16 اردیبهشت ماه ۱۳۶۱: امروز از پایگاه نمونه دار خوین  آمدیم سر گروه ها در تیپ بودند. ما را هر کدام به یک گردان دادند تا با فرمانده ی گردان همکاری کنیم. امشب حمله ی تیپ ۲۵ کربلاست. من و برادر ولیئی به گردان کربلا آمدیم. با برادر مرادی آمدیم. قرار است من با فرمانده ی گروهان آخوندی همکاری کنم. امشب حالت پدافندی و مستقر شدن در دژ 9 و ۱۰ هستیم ولی ماشین و نفربر نیامد.
 سه شنبه 18هجدهم اردیبهشت ۱۳۶۱: امروز بعد از ظهر حرکت کردیم و در جاده شلمچه مستقر شدیم.
 یکشنبه 19 اردیبهشت 1361: امروز یکشنبه ما ساعت ۵ صبح حرکت کردیم به طرف خرمشهر. پادگان حمید آزاد  وهویزه در حال پاکسازی است  و شمال جنوب در حال پیشروی است.
 دوشنبه ۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱: امروز بعد از ظهر گلوله ی توپ بغل من خورد من زیر تانکر آب نشسته بودم و موج و دود مرا گرفت. گفتم کارم تمام است ولیکن خواست خدا بود هیچ نشد. گوش چپم خوب نمی شنود از دو نفری یکی مثل این که شهید شد و یکی زخمی، آنها را توی سنگر بردند لبه ی سنگر بودند که خمپاره بغل من خورد، خواست خدا را ببین.

 چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت 1361: امشب عملیات مرحله ی سوم اجرا شد و من دست خالی بودم شهید زیادی دادیم و زخمی و اسیر هم دادیم. کلاه سبزهای مقدم عراق اسیر شدند.
 پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱: غنائم زیاد بود. امشب مرحله چهارم گردان دزفول تا آسفالت رفته بودند ولی در اثر پاتک عراق عقب‌نشینی کردند. حالا عراق این طرف جاده خاکریز زده و مین‌گذاری کرده است کار ما مشکل شده است.
 جمعه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۱: امروز در تیپ بودیم همینطور سر گردان توپخانه پشت سر ما بود و توپخانه عراق با کاتیوشا و توپ آنجا را می کوبید توپ بغل ما خورد و کنسرو پر از خاک شد و در اثر موج آن سه نفر شهید شدند دو نفر اصلا سر نداشتند و هر سه در خواب بودند اشکال آنها نداشتن سنگر و همینطور خوابیدن بود ما به خط  رفتیم.
 ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۳۶۱ : امروز برادر فاتح سرش زخمی شد امروز مسئول تدارکات شهید شد و سوخت . چند نفر هم زخمی شدند ما حالا در خط اول هستیم هلی‌کوپتر عراقی ها را می بینیم ساختمان پتروشیمی  ما مشخص نیست برادر اسلامی مسئول گردان است.
 یکشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۶۱ : امشب من و برادر انجیدنی و زائر امیرانی با یک دسته با یک دسته برای محافظت بلدوزر رفتیم و خاکریزها را به هم وصل کردیم عراق خیلی ما را کوبید.
 دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۶۱ : امروز به مقر فرماندهی برادر محسن رضایی رفتیم و برادران تیپطیبه محمد رسول الله (ص ) هم آمدند آنجا، برادر طوطیایی گفتند که باید با فرماندهان باشید و حالا موقع سازماندهی است تاکید کردند و به پایگاه انرژی رفتیم و از آنجا من و امیرانی انرژی گاه رفتیم .
سه شنبه28 اردیبهشت ۱۳۶۱: امشب دعای توسل در پایگاه مظلوم شهید بهشتی برگزار کردیم تیم محمد رسول الله ( ص ) مثل اینکه جلو رفتن برای حمله، امروز برادر طوطیایی و آن کنگ فو باز آمدندگزارش نوشتیم گفتند فردا نه پس فردا وضعیت شما را روشن می کنیم.
چهارشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۶۱ : شنیدم عراق هفت لشکر از اردن آورده روز دوشنبه برادر موسوی جزایری به پایگاه انرژی آمد و سخنرانی کرد و برادر آهنگران نیز آمد برنامه خوبی بود ضبط تلویزیون شد مثل اینکه تیپ محمد رسول الله ( ص )حمله می کند.
 پنجشنبه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ : امشب با برادر قربانی فرمانده تیپ کربلا راجع به خودمان حرف زدیم، گفت: فرمانده گردان می شوی؟ گفتم ما برای کار دیگری آمدیم، سازماندهی و تجربه و ضعف‌ها و غیره. گفت: باید به پایگاه برویم و از آنجا نفرات بیایند. بعد صبح او و برادر انجیدنی به مقر کربلا و پایگاه نصر رفتند، شب نیامد صبح آمد. گفت: چرا سنگر درست نکردید همین جا باشید. عصر طرح را دیدیم که گردان محمد رسول الله ( ص ) و دزفول مشهد عمل می‌کرد. شب را در اتاق فکر خوابیدم. صبح توپ بغل لشکر خورد و موج آن داخل سنگر آمد خدا رحم کرد.