امیدوارم در مقابل اهل بیت ( ع ) شرمنده نشویم

*وصیت نامه شهید
اگر خداوند توفیق شهادت به این بنده حقیر داد چند جمله با عزیزانم سخن دارم:
از مادر، خواهران و برادرانم و خویشان می خواهم که مرا ببخشند و از تمامی دوستانم خواستارم که هر گونه بدی از حقیر دیده اند ببخشند.
اما ای مادرم اگر برای من گریه کردی، گریه کن اما به یاد امام حسین (ع) و یارانش هم باش. یاد حمزه سیدالشهدا و دیگر عزیزان باش و ای مادر ای نور چشمان من اگر دوست من هستی و یادی از من کردی بدان انتظار من و تمام شهدا از شما این است دستورات خداوند را اجرا، واجبات را انجام داده و محرمات را ترک کنید، پیرو قرآن، پیرو پیامبران، یار و یاور امام باشیدتقوا پیشه کنید والا دوست من نیستید.
خواهران و برادران عزیزم امروز اسلام در مقابل کفر قرار گرفته و تمام مستضعفان جهان چشم به شما دوخته اند بیائیم کاری کنیم فردای قیامت در مقابل پیامبر اسلام که عمری را در جنگ و جهاد سپری کرده و همچنین علی (ع) چقدر در میدان نبرد بود و نیز امام حسین (ع) تمامی یاران خود را در راه حفظ دین خدا از دست داد و خودش شهید شد و اهل بیت اش را به اسارت بردند، خجالت و سرشکسته و شرمنده نشویم.
بیایید و مردانه کمر همت بربند و اسلام را حفظ کن. به امام حسین لبیک بگو که گویا سیدالشهدا ما را مخاطب قرار داده است و می فرماید حال که می بینید به حق عمل نمی شود و از هر باطل و فسادی نهی نمی شود دیگر چه جای درنگ است، باید بجنگید و بخروشید و با گامهای استوار با جنگ افروزان و فاسدان و ستمگران کارزار کنید و در این راه از کشته شدن نهراسید که لقای محبوب شیرین است.
ما باید نیت را خالص کنیم بخود برسیم و به فرموده امیرالمومنین (ع) به دنیا بگوئیم از ما دور شو و مقداری از خوردن و خوابیدن کم کنیم و این همه دعاها و زیارتنامه ها را که سفارش کرده اند آنها را بخوانیم که شاید ما هم به آنها برسیم.
انتهای پیام/

منبع: پرونده فرهنگی شهدا - اداره هنری، اسناد و انتشارات- استان کرمانشاه