نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

دکتر قاضی زاده هاشمی در اختتامیه همایش تخصصی معاونان فرهنگی بنیاد شهید و امور ایثارگران استان‌های کشور گفت: ما باید در بنیاد شهید از فرصت‌های عمومی استفاده کنیم و همه حوزه‌های بنیاد شهید باید مقدمه ساز کار فرهنگی باشند. برای کار فرهنگی مستمر و اثر بخش نیاز به بسیج عمومی است.

شب‌های قدر فرصتی درباره تدبر برای اعمال انسان و راه دستیابی به سعادت اخروی است. شب‌های قدر فرصتی برای رستگاری است ولی باید درباره فضیلت این شب‌ها بیشتر بدانیم.

نوید شاهد - نماهنگ ذیل موعظه ای نافذ از شهید استاد مطهری درباره استفاده از فرصت استثنایی ماه مبارک رمضان می باشد که برای علاقه مندان منتشر می شود.

نوید شاهد _ معاونت فرهنگی و آموزشی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان شمالی مسابقه کتاب‌خوانی با عنوان «رمضان ماه فرصت‌ها» را به مناسبت ماه مبارک رمضان برگزار می‌کند.

تذکری که شهید "علی اصغر اکبری" وصیتنامه خود را با آن شروع کرده چنین است: «ای انسانهای بی گناه و معصوم... شما نمی دانید که مردمانی هستند در میان شما که فقط برای لذت و سرمایه، خون شما را می مکند و به حرف امام عزیزمان که قلبش فقط برای شما مردم محروم و مستضعف می تپد، گوش نمی دهند.»

شهید "محمدرضا حسینی" در وصیتنامه خود می نویسد: «و اینک منِ بسیجی به قدر توانایی خود فریاد می زنم ای چپ و ای چپ نما و ای راست افراطی و ای فرصت طلب و ای انحصار طلب و ای سازش کار، ای لیبرالیسم، ملت مسلمان ایران قیم نمی خواهد.»

«آیت الله صادق آملی لاریجانی» رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در بيست و یکمین یادواره 76 شهید دهستان لفور شهرستان سواد کوه شمالی گفت: یادواره شهدا فرصت مغتنمی برای تکریم مقام شهید و شهادت است.

" شهید سید محمد سعید جعفری" شهید پیشرو و پیشتاز، با جمع رفقای خودش، رفتند از پادگان لشکر سنندج دفاع کردند، فهمیدند که معنای این دفاع چیست، تسلط ضد انقلاب بر یک پادگان نظامی؛ معنایش چیست. این زود فهمیدن، به وقت فهمیدن، به هنگام عمل کردن و پاسخ به نیاز دادن این، نقطه برجسته ای است که نباید مغفول بماند."

فرهنگ شهادت با ايثار، بهترين و بالاترين سرماية انسان؛ يعني، جان و تقديم آن به خالق به وجود مي آيد. اين فرهنگ و باور هم بصيرت و بينش دارد و هم مبتني براصول پذيرفته شده الهي است و آسيب هاي آن در در دو بخش قابل بررسي خواهد بود. بخش اوّل، مردم و فرهنگ ايثار و شهادت و يا آسيب هاي احتمالي به اين فرهنگ از سوي محيط است كه مي توان آن را «تهديد» به حساب آورد كه اهّم آن عبارتند از: عدم وجود معيار مناسب براي شناسايي فرهنگ ايثار، برداشت نادرست از باورهاي جامعه، احساس تبعيض از سوي جامعه، عدم حفظ آثار ايثار در جامعه، استحالة فرهنگي جامعه بر اثر فشار اجتماعي و اقتصادي و سياسي، تبليغات عليه فرهنگ ايثار وشهادت با ابزارهاي گوناگون، عدم آگاهي آحاد جامعة نسل جديد، هماهنگ نبودن دستگاه هاي متولّي فرهنگ ايثار و شهادت، توقّع بيش از اندازة جامعه از ايثارگران. بخش دوم، آسيب هايي است كه به جامعة ايثارگران برمي گردد كه بايد به خوبي شناسايي شود و به فكر پيش گيري و درمان آن باشيم. آسيب ها در اين بخش دروني هستند و از آن به ضعف تعبير مي شود كه اهمّ آن ها عبارتند از: جدا كردن فرهنگ ايثار از فرهنگ حاكم جامعه، استحالة فرهنگي در جامعة ايثارگري، عدم تمايل ايثارگر به ثبت وقايع، ضعف و ناتواني ايثارگر در تحمّل آسيب هاي جسمي و روحي به جا مانده از جنگ، ارتباط دادن تمامي مشكلات اخير و روزمرّه به جنگ و آسيب هاي آن، توقّع بيش از اندازه از ايثارگر، عدم توجّه به بهبود و توسعة فرهنگي ايثارگران و.... البتّه آسيب ها مي تواند جنبة سومي هم داشته باشد كه در اين مقاله به آن نمي پردازيم؛ زيرا شناسايي آن آسيب ها به عهدة دستگاه ها و سازمان هاي متولّي فرهنگ و باورهاي جامعه است كه در مجموعة ديگر بايد به آن پرداخت. راه هاي اصلاح و بسترسازي مطلوب براي پيش گيري و درمان آسيب ها بايد در سه قالب ذيل پي گيري شود: قالب اوّل از فرصت هاي موجود در جامعه بايد استفاده نمود كه عبارتند از: وجود شأن و منزلت ايثارگران در جامعه و مردم، علاقة مردم به فرهنگ ايثار و شهادت به دليل وجوه عالي آن در سلامت فرد، گروه و جامعه، مشاركت مردم در برگزاري يادبودها و يادواره هاي شهدا به عنوان عامل وحدت و انسجام. قالب دوم، مربوط به جامعة ايثارگري و حافظان فرهنگ ايثار و شهادت كه از آن به عنوان قوّت ها مي توان نام برد. از مهم ترين اين عوامل مي توان ويژگي هاي شهيد در جامعه، امتيازات شهدا و ايثارگران از ديدگاه مكتب و دين مبين اسلام، خصوصيّات ايثار و شهادت در نزد خداوند (درجة فلاح و رستگاري)، مزار شهدا، يادمان شهدا، حضور ايثارگران به عنوان جانباز و آزاده در عصرحاضر، نامگذاري معابر و ميدان ها به نام پرافتخار شهيد و... اشاره كرد. قالب سوم به سازمان هاي متولّي فرهنگ ايثار و شهادت مربوط مي شود تا از نيروي عظيم موجود در فرهنگ ايثار و شهادت با شيوه هاي نوين و جديد بهره برداري مناسب برند و با ارتقا و توسعة مبتني بر خلّاقيّت و نوآوري به ترويج فرهنگ در نسل هاي بعدي بپردازند. مي توان با استفاده از قوّت هاي موحود در جامعة ايثارگران از تهديدات جلوگيري نمود و از فرصت هاي موجود در جامعه، نهايت بهره برداري را نمود و با تقويت نقاط قوّت، ضعف هاي درون خانوادة ايثارگران را ازبين برد.