لقمه حلال

برادر شهیدان رضایی می گوید: جوان های هم سن وسال کرامت در محله های مختلف بزنجان برای پیروزی انقلاب فعال بودند. محله باغ راهوئیه از محلاتی بود که جوان های آن هم تحصیل کرده و هم انقلابی بودند. یک روز یکی از جوان های همین محله دستش را با تیغ برید و با خون خود روی دیوار نوشت: مرگ بر شاه و درود بر خمینی.

دو تن از بهترین پسرانم در راه دین خدا شربت شهادت نوشیده‌اند و یکی از آنها بنام ابراهیم نیز افتخار جانبازی در راه اسلام عزیز را دارد، ضمناً داماد بزرگ بنده بنام کرامت باسزه از جانبازان بالای هفتاد درصد جنگ تحمیلی است.

حاضر نشدم طبق قانون شاه، زمین‌های اربابانی که خود حقیقتا محتاج وخرده مالک بودند را بگیرم وچنین نانی را بر سفره‌ی زن و فرزندان خود وارد کنم. آمدند و به زور بخشی از زمین‌های این اربابان را که بسیار هم مرغوب بود، به من دادند.

گفتم:«خدایا! بچه هام کوچکن و نمی تونن کاری برای انقلاب کنن، کمک کن اینا که با نام حلال و زحمت کشیده بزرگ شدن در این راه قدم بردارن!».

مشروب می‌خورن و پاک نیستن!

خاطرات شهید محمد رضا اخلاقی با موضوع لقمه حلال