البرز - وصیت نامه شهدا

شهید احمد آجرلو در وصیت‌نامه خود، تابلویی دقیق از دغدغه‌های یک فرمانده متعهد را ترسیم می‌کند. او که خود را مدیون سه عامل «امام و امت»، «خستگی‌ناپذیری» و «وحدت» می‌داند، با صراحت به مسئولان هشدار می‌دهد: «وای بر کسی که مرتکب گناه بزرگ عدم تبعیت از امام گردد». این متن، هم رهنمود یک برادر برای همرزمانش است و هم سخن عاطفی یک پسر، همسر و پدر با خانواده‌اش.

در سحرگاه پنجم آبان ۱۳۶۰، محمدحسن اسماعیل‌زاده خراسانی، دانش‌آموز هفده‌ساله هنرستانی، وصیت نامه خود را با یاد دو برادر شهیدش، حبیب‌الله جوادی و مرتضی نیک‌نژاد، نوشت و تنها یک ماه بعد در عملیات طریق‌القدس، به آرزوی دیرینه خود رسید و با اصابت تیر به سر، در خاک بستان به خون خفت.

در وصیت‌نامه‌اش تأکید کرد: «من آگاهانه این راه را انتخاب کردم... خدا را از خانواده بیشتر دوست دارم». او پنج روز پس از نامزدی خود، به جبهه اعزام شده بود و حتی وصیت کرده بود هزینه مراسم عروسی‌اش صرف امور جبهه شود.

در وصیت‌نامه به جای مانده از شهید غلامرضا آب‌سالان آمده است: "تا آخرین قطره خونتان محکم و استوار بایستید و مقاومت کنید". این شهید که در واپسین لحظات حیات سه بار "یا مهدی" گفت، در تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۶۱ در منطقه سومار به شهادت رسید.

شهید نوجوان اصغر خان‌محمدی فلاح در وصیت‌نامه‌ای سراسر شور و شعور انقلابی نوشت: "من بر شما افتخار می‌کنم که مرا تربیت کردید و درس شهادت‌طلبی را به من آموختید. اینک وقت آن رسیده که به یاری دین حسین(ع) بشتابیم."

شهید رضا ابارشی، دانش‌آموز سیزده‌ساله ملارد، در وصیت‌نامه‌ای با اشاره به اینکه "ما امانت الهی در دست خانواده‌ها هستیم"، از پدر و مادرش خواست پس از شهادتش گریه نکنند و همواره به وحدت و نیایش پایبند باشند.

شهید صمد معدنی‌پور در وصیت‌نامه‌ای عارفانه می‌نویسد: "من طالب شهادتم، پس مرا با شهادت در راه خودت به دیدار خودت ببر، اگر هزار بار انسان در راه محبوب خداوند قطعه قطعه شود، چیز بزرگی نیست" و بر لزوم پیروی از فرامین امام خمینی(ره) و حفظ روحیه انقلابی تأکید می‌کند.

شهید نوجوان "امان‌الله ابراهیمی" در وصیت‌نامه‌ای سراسر عاطفه و معنویت، از پدر و مادرش طلب بخشش کرد و از آنان خواست در صورت شهادتش گریه نکنند، چرا که "کشته شدن در راه خدا بهترین سعادت است و باید افتخار کنید که یکی از فرزندانتان را در راه خدا داده‌اید."

شهید رضا آقاباقری در نامه‌ای به خانواده خود، با بیان اینکه "جبهه دانشگاه انسان‌سازی است"، از تصمیم خود برای حضور در عملیات نهایی به جای شرکت در امتحانات دانشگاه خبر داد و نوشت: "حیف است این سعادت را برای مسائل فرعی از دست دهم."

این جمله بخشی از وصیت‌نامه شهید نوجوانی است که سوم آبان ۱۳۵۹ در جاده آبادان-ماهشهر به شهادت رسید. او در وصیت‌نامه خود از پدر و مادرش خواست برای شهادتش ناراحت نباشند، چرا که آن را "وظیفه" خود می‌دانست.