رمضانعلی آقایی؛ پاسدار بیادعای انقلاب که در ماه رمضان شهید شد

در آتش انقلاب
سال ۱۳۵۷، رمضانعلی جوان در تظاهراتهای انقلابی حضور پررنگی داشت. پس از واقعه ۱۷ شهریور، در بیمارستانها به یاری مجروحان شتافت. با تشکیل کمیتهها، به عضویت آن درآمد و یک ماه بعد، قدم به سپاه پاسداران گذاشت. سه ماه محافظ شهید بهشتی بود و بعد به جبهههای جنگ اعزام شد. حتی در مأموریتی به بعلبک لبنان، زیر نظر شهید چمران، تجربههای ارزشمندی اندوخت.
معلم ایمان و ایثار
او که خود تحصیلات چندانی نداشت، اما عشق به دانایی در وجودش شعله میکشید. تمام حقوقش را صرف خرید کتاب برای کودکان محروم میکرد. مسئول آموزش ۳۵۰ بسیجی شد و با همکاری روحانیون شهید، مانند شهید گوهری و شهید شهرتی، به ارتقای آگاهی مذهبی و سیاسی مردم پرداخت.
همسر، پدر، رزمنده
با ازدواج، زندگی جدیدی آغاز کرد، اما عشق به جبهه او را دوباره به میدان جنگ کشاند. در عملیات رمضان، در خاک عراق پیشروی کرد و همانگونه که در ماه رمضان متولد شده بود، در همین ماه نیز به دیدار معبود شتافت.
شهادت؛ آغاز یک راه
هفتم مرداد ۱۳۶۱، ترکش دشمن قلبش را شکافت، اما یادش در دلها ماند. همسرش میگوید: «همیشه نیمهشبها به راز و نیاز با خدا برمیخاست.» برادرش به یاد میآورد: «حتی در روزهای ریاستجمهوری بنیصدر، ماهیت او را برای مردم فاش میکرد.»
پایان
رمضانعلی آقایی، پاسدار بیادعای انقلاب، نهتنها با سلاح که با قلبش جنگید. پیامش هنوز زنده است: «دین خود را به دنیا نفروشید... هرگز دست به سوی نااهلان دراز نکنید.»
یادش گرامی و راهش پررهرو باد.
انتهای پیام/