شهیدی که در ماه بندگی به معبود رسید

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه، شهید «حسین زمانی» سال ۱۳۴۲ در روستای حسن‌آباد از توابع شهرستان سنقر چشم به جهان گشود. دوران ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند و مقطع راهنمایی را در روستای سطر با موفقیت پشت سر گذاشت. اما به دلیل نبود امکانات آموزشی و مشکلات مالی، از ادامه تحصیل بازماند.

 با آغاز جنگ تحمیلی، او که عاشق خدمت به اسلام و میهن بود، با اشتیاق وارد ارتش شد و پس از طی دوره‌های آموزشی، به درجه گروهبان دومی رسید.

مدافع وطن، سرباز حسین (ع)

 شهید زمانی نه‌تنها در میدان نبرد، بلکه در تمام ابعاد زندگی، فردی متعهد، شجاع و باایمان بود. او علاوه بر دفاع از خاک وطن، در میدان امر به معروف و نهی از منکر نیز نقش فعالی داشت. شجاعت و ایمان راسخش باعث شد که به واحد عقیدتی-سیاسی ارتش جذب شود و در کنار سایر رزمندگان، حضوری مؤثر در جبهه داشته باشد.

او در محیط خانواده نیز نمونه‌ای از فداکاری و مسئولیت‌پذیری بود. نسبت به والدین، همسر و فرزندان خود عشق و تعهدی بی‌نظیر داشت و همیشه برای آسایش آنان تلاش می‌کرد. با وجود علاقه به خانواده، دلش در جبهه بود و هرگاه به مرخصی می‌آمد، از حقانیت جمهوری اسلامی و مظلومیت رزمندگان در برابر استکبار جهانی سخن می‌گفت.

شهادت؛ نهایت آرزوی یک سرباز خدا

شهید حسین زمانی بارها از شیرینی شهادت سخن گفته و از خداوند طلب شهادت کرده بود. او معتقد بود که «شهادت، رضایت الهی را در پی دارد و بهترین سرنوشت برای یک رزمنده است.»

سرانجام، در یکی از عملیات‌های دفاع مقدس، زمانی که مسئولیت خطیر فرماندهی بخشی از نیروها را بر عهده داشت، در جریان بازپس‌گیری یک تپه استراتژیک، با رشادت و شجاعت به دل دشمن زد و به مقام والای شهادت نائل آمد؛ آن هم در ماه مبارک رمضان، ماه بندگی و فداکاری.

راهش پررهرو، یادش جاودان

انتهای پیام/