نگاهی به زندگی بهرام زمانگیر از نگاه پدر
به گزارش نوید شاهد استان مرکزی، شهید بهرام زمانگیر متولد بیست و یکم دی‌ماه 1340 است. در زمان تولد بهرام، کشاورز بودم. در یکی از روستاهای اطراف شازند زندگی می‌کردیم. صاحب 6 فرزند بودم، 2 پسر و 4 دختر؛ بهرام فرزند بزرگ خانواده بود. او در تهیه و تأمین معاش خانواده بزرگ‌ترین کمک و به قول معروف عصای دستم بود. بسیار مهربان و دلسوز بود. به دلیل نبود امکانات آموزشی در روستا به اراک آمدیم و او در مدرسه‌ی پهلوی(سابق) موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.
از هوش و استعداد بالایی برخوردار بود به طوری که در طی دوران تحصیل صاحب رتبه‌های ممتاز بود. در سال‌های انقلاب با پخش اعلامیه‌های امام خمینی(ره) و شرکت در تظاهرات وظیفه‌ی شرعی و وجدانی خودش (البته به قول خودش و به نظر من) را انجام می‌داد که منجر به دستگیری او از طرف ساواک شد و پس از یک هفته رنج و شکنجه او را آزاد کردند. پس از پیروزی انقلاب مدت 4 ماه به شهرستان بیرجند به جهت سوادآموزی قشر بی‌سواد سفر کرد.
با شروع جنگ تحمیلی به سربازی اعزام شد. او سرباز لشکر 77 خراسان بود و از آن طریق به تپه‌های میمک که در همان زمان آزاد شده بود، رفت. به دلیل رشادت‌هایش در جبهه یک ماه مرخصی تشویقی داشت که در روزهای آخر مرخصی طاقت نیاورد و به جبهه بازگشت.
به من گفت: این بار به سمت جنوب و به اطراف آبادان می‌روم. در خط مقدم امام را نباید تنها بگذاریم.
حالت عجیبی داشت. شوق و اشتیاق در رفتارش موج می‌زد، گویی به آرزو و عشق ابدی خود نزدیک می‌شد و البته نزدیک شد. او در روز یک‌شنبه پنجم مهرماه سال 1360 در عملیات پیروزمندانه شکست حصر آبادان ساعت 8 شب به وصال یار دیرینه خود رسید. پیکر مطهر شهید در زادگاهش به خاک سپرده شد.[1]
