نوید شاهد - «شهیدمحمد علی دولتی» در نامه‌ای به خانواده اش، نوشته است: «مادر و پدر عزيز من منتظر شما هستم و شفاعت شما را خواهم کرد. هرگز شما را از ياد نمی‌‌برم و مرا حلال کنيد.» این نامه اثرگذار را به همراه عکس نامه در ادامه می‌خوانید.

به گزارش خبرنگار نوید شاهد، شهید «محمد علی دولتی» نوزدهم دی ماه سال 1341 در تهران دیده به جهان گشود. پدرش رحیم و مادرش لیلان نام داشت. او که تحصیلاتش را تا مقطع دوم راهنمایی ادامه داده بود پس از حضور در جبهه یازدهم اسفند ماه سال 1362 در جزیره مجنون براثر اصابت ترکش به پهلو و سرش به شهادت رسید.

بسم الله الرحمن الرحيم

و من يقاتل في سبيل الله فيقتل او يغلب فسوف نؤتيه اجرا عظيما (قرآن کريم - نساء آيه 74)

و هر کس در راه خدا جهاد کند پس کشته شود يا پيروز گردد بزودي پاداش عظيم به او عطا خواهيم کرد .

به نام خدا پاسدار حرمت خون شهدا و ياری دهنده مستضعفان و درهم کوبنده مستکبران و ياري دهنده بندگاني که در راه او قيام کرده‌اند و با سلام به امام عصر (عج) منجی عالم بشريت و يار و رزمندگان در جبهه و رساندن امداد غيبي به رزمندگان.

 و با سلام به امام خمینی (ره) اين ياور مهربان و راهنمای مؤمنان مادر و پدر عزيز خيلي خيلي دوستتان دارم و دلم برايتان تنگ مي‌شود. نمی‌دانم با چه زبانی از زحمات شما تشکر کنم.

آن شب‌ها و روزها که برايم بيداری کشيده‌ايد ولي شما را به خدا اگر از من ناراحتی ديده‌اید مرا حلالم کنيد.

مادر و پدر عزيز اگر حرفتان را گوش نکرده‌ام و يا بی احترامي به شما کرده ام مرا ببخشيد . زيرا محتاج بخشش و حلاليت شما پدر و مادر گرامي هستم . مامان و بابا مي دانم که جايم در خانه خالی می‌شود اما اشکالی ندارد و نگران نباشيد زيرا من به پيش معشوق خود می‌روم.

مگر آرزوی هر پدر و مادری اين نيست که فرزندش را خوشحال ببيند من هم با خوشحالی پيش معشوقم می‌روم و جای خالی مرا در پيش شما برادران عزيزم پر می‌کنند. برادران عزيز سعي کنيد مادر و پدر عزيزمان را ناراحت نکنيد و دلداری بدهيد.

مادر و پدر اگر از نبودن من ناراحت شدید برای من گريه نکنيد. گريه براي معصومين کنيد که چگونه به شهادت رسيدند. برای حمزه سيدالشهداء گریه کنید که به بدترين وجه کشته شدند.

گريه براي امام حسين کنيد که بي يار و ياور و مظلومانه شهيد شد گريه براي شهدای گمنام کنيد.

 زيرا آنان کسي را ندارند که برايشان گريه کنند هر هفته پنجشنبه به بهشت زهرا برويد و اول بر مزار شهداي گمنام گریه کنید و بعد بر مزار 72 تن و مطهری و غيره بگرييد.

گريه براي پسرتان نکنيد زيرا امانتي بوده است که خداوند تحويل شما داده بود ولي حالا امانت را پس گرفته است. اين ناراحتي ندارد مگر روزي که مرا به شما داد ناراحت شديد که حالا موقع پس دادن گريه مي‌کنيد. مادر و پدر عزيز من منتظر شما هستم و شفاعت شما را خواهم کرد. هرگز شما را از ياد نمی‌‌برم. مرا حلال کنيد.»

محمد علی دولتی

 

بعد از شهادتم، پدر و مادرم را اول از همه شفاعت می‌کنم/ نامه «شهیدمحمد علی دولتی»

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده