قهرمان جنگ های نامنظم دریایی

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛جانباز ناخدا یکم رحمان الفتی از غیور مردان هشت سال دفاع مقدس و از فاتحان عرصه نبردهای دریایی در ۱۹ تیرماه ۱۳۲۷ در «کرمانشاه» چشم به جهان گشود و سرانجام در سن ۶۲ سالگی در روز سوم شهریورماه ۱۳۸۹ جان به جان آفرین تسلیم و پیکر پاک خویش را تقدیم مام میهن، "مادر مقدسمان ایران" ساخت.

"با ارادت برای آب و خاکی جنگیدیم که حتی مالک یک وجب از آن نبودم. هنوز هم ایستاده ام تا با سلحشوران ایران زمین مقابل دشمن از کشورم دفاع کنم."
 رحمان الفتی ارادتمند رزمندگانی که بی ادعا برای این آب و خاک جانفشانی کردند.

زنده یاد دریادار رحمان الفتی، یکی از افسران نابغه نیروی دریائی ایران در زمان جنگ و "دفاع از ایران مقدس" بود که ابتکار و برنامه ریزی او عملیات تکاوری پیروزمند مروارید و تسخیر و نابودی سکوهای نفتی البکر و الامیه عراق را بر عهده داشت. دریادار الفتی، را «چریك دریا» نام داده اند.
دریادار الفتی، عضو پیشین نیروی دریایی شاهنشاهی بود که دوره های نظامی خود را در ایران و انگلستان تحت نظر نیروهای ویژه تکاوران دریایی سلطنتی با موفقیت به پایان رسانده بود، که در زمان جنگ و یورش عراق به ایران، در پایگاه دریایی بوشهر خدمت می کرد.
او به واسطه نبوغ و دانش جنگی بالایی که داشت در روزهای سخت ابتدای جنگ از هر وسیله و موقعیتی بهره وری می کرد تا با دگرگونی ها آن را به یك وسیله جهت یورش یا پدافند در دریا دگرگون سازد. دریادار الفتی، نه تنها در بحث های نظری، بلكه در عمل نیز استاد همه علم‌های قابل بهره وری در دریا بود، از جمله صنایع دریایی، انفجار، ارتباطات رادیویی، جنگ الكترونیكی.
 او افسر توانمندی بود كه از ساده‌ترین وسایل، بهترین وسیله كاربردی را تهیه و خود در دریا به كار می گرفت.
در درازای هشت سال جنگ در دریا نقش قهرمان دلاور ملی ایران رحمان الفتی چون نگینی در این رویارویی نابرابر به خوبی درخشید، او باگسیل ساختن نیروهای اطلاعاتی به دریا، چگونگی شمال خلیج فارس را مورد بررسی قرار داده و نیروهای نیازمند برای پدافند و رویارویی با دشمن را از نقاط ویژه در دریا و ساحل را سازماندهی و فرستاده نمود.
در آغاز جنگ، نیروی دریائی مهمترین و حیاتی ترین اقدام عملیاتی در دفاع از خلیج فارس را یورش به سکو‌ها و پایانه‌های نفتی عراق (از جمله البکر و الامیه) را مد نظر و پس از بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز، ستاد را از وضعیت دشمن و ارائه توانائی های نیروی ویژه زیرنظر فرماندهی آگاه ساخت. او در زمانی کمتر از یک ماه آماده و یورش به سکو‌ها و نابودی هدف را اعلام و خود مجری این عملیات بسیار مهم به نام "مروارید" شد. بدین وسیله ضمن محو شدن نام نیروی دریایی عراق از پهنه خلیج فارس، صادرات نفتی عراق از خلیج فارس را تقریبا قطع ساخت. عملیات مروارید با موفقیت پایان یافت و افتخاری نصیب نیروی دریائی ارتش ایران و برگ زرین دیگری از کارنامه پرافتخار دریادار الفتی افزود.

دریادار رحمان الفتی که عاشقانه به ایران عشق می ورزید، همه ی زندگی، خانواده و عمر خود را وقف دفاع از آن نمود.
دریادار الفتی، نماد میهن پرستی بود. او ساده و آزاده زیست و بزرگ و گمنام نامداری از جهان رفت. روان آزاده و نیکش شاد و نام بزرگش زنده و یادش گرامی و راهش پویند و رهروانش پیروز باد.

*خاطراتی به یاد ماندنی از دریا دار الفتی از زبان  یکی از صمیمی ترین دوستش، دریا دار بازنشسته کرم الله رضایی
جنگ در سی و یکم شهریور ماه 1359 در زمین، هوا و دریا توسط نیروهای عراقی علیه ایران آغاز شد.
نوک حمله عراق شلمچه و بندر خرمشهر بود. این بندر امکان دستیابی دشمن را به اهداف راهبردی اش که همانا تسلط بر شمال خلیج فارس و محدوده های مرزی استان خوزستان بود، میسر می کرد.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که برای مقابله با دشمن در پهنه خلیج فارس با یک ساختار نیروی بسیار مناسب سازماندهی شده بود، خوشبختانه از همان آغاز حمله، بهترین راهکار عملیاتی را از بین راهکارهای متصوره انتخاب و به مرحله اجرا گذاشت.
بر این اساس و از آنجا که یگان های شناور کلاسیک نیاز به زمان داشتند تا بتوانند خود را به منطقه نوک حمله در دریا که محدوده سکوهای نفتی در خلیج فارس، یعنی منطقه سکوهای " البکر" و " الامیه" برسانند، نیروی دریایی ترجیح داد که بدون درنگ وارد عمل شود، و این مهم، مقدور نبودف مگر از طریق به کارگیری یگان های تکاوران دریایی که از توان عملیاتی ویژه ای برخوردار و قادر به انجام عملیات در زمین و دریا بودند.
تکاوران دریایی به دو بخش تقسیم شدند:یک بخش جهت سد کردن حمله عراق در مرز شلمچه و دفاع از بنادر خرمشهر و آبادان و بخش دیگر، یک یگان زبده با ویژگی های خاص عملیات دریایی، جهت دفاع از شمال خلیج فارس.
نیروهای اعزامی به خرمشهر در سی و یکم شهریور ماه سال 1359، یعنی روز آغازجنگ مأموریت خود را در دفاع از این بندرراهبردی آنچنان انجام داد که با بررسی کارشناسان به جرأت می توان گفت در تاریخ جنگ های گذشته کم سابقه بوده که یک گردان منها شده ( بخش عملیات ویژه منظور شده جهت دفاع در دریا منها شد) بتواند حرکت حدود یک لشکر عراقی را به مدت 34 روز سد نماید.
بخش دوم همان یگان ویژه دریایی بود که فرماندهی اش به عهده یکی از متخصص ترینف از خود گذشته ترین، با تجربه ترین، شجاع ترین و مبتکرترین افراد نظامی، یعنی دلاور مرد دریا، " رحمان الفتی" بود.
ایشان با اعزام نیروهای اطلاعاتی به دریا، وضعیت شمال خلیج فارس را مورد بررسی قرار داده، نیروهای لازم را جهت پدافند از نقاط حساس در دریا و ساحل سازماندهی و اعزام کرد.
نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مهم ترین و حیاتی ترین اقدام عملیاتی در دفاع از خلیج فارس را " حمله به سکوها و پایانه های نفتی عراقف یعنی البکر و الامیه" دانست.
دلاور مرد دریا، رحمان الفتی با کسب اطلاعات لازم از منطقه شمال خلیج فارس، عوامل ستادی را از وضعیت دشمن آگاه و با ارائه توانایی های نیروهای ویژه تحت امر خود در مدت کمتر از یک ماهف آمادگی حمله به سکوها و انهدام هدف را اعلام و خود مجری این عملیات بسیار مهم شد. عملیات مروارید با موفقیت وصف ناپذیر پایان یافت. موفقیت در عملیات "مروارید" بنیاد نیروی دریایی عراق را بسیار ضعیف کرد. وارد شدن یک ضربه مهلک به نیروی دریایی عراق – آن هم در شرایطی که در آغازین روزهای جنگ در زمین موفقیت های پیاپی را را به دست می آورد بسیار غم انگیز و به عنوان یک تراژدی دریایی برایش مطرح شد. این ضربه، دشمن را وادار کرد که توان و امکانات بسیار وسیع اش را جهت جبران این ورشکستگی که چریک دریا- رحمان الفتی – و همرزمانش به وجود آورده بودندف به کار گیرد. از این رو، سکوها را دوباره بازسازی و عملیاتی کرد تا بتواند عملیات را در شمال خلیج فارس کنترل کند. سکوهای البکر و الامیه از نظر تجاری و صدور نفت، غیر قابل استفاده بود، ولی در بعد نظامی چندین و چند برابر گذشته تجهیز و تحت پدافند بسیار جدی تر نیروهای دریایی و هوایی عراق  قرار گرفت.
از آذر ماه سال 1359 تا پایان همان سال، عراق خود را مجددا" بازیافت. نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آغاز سال 1360 ضرورت آمادگی دو چندان جهت مقابله با دشمن به منظور حفظ خطوط مواصلات دریایی، پدافند از سواحل
 و جزایر و اسکورت ( حفاظت از ) کاروان های تجاری و نفت کش و ... را در سرلوحه کار خود قرار داد.
لازم به ذکر است معمولا" یک نفر نیروی رزمنده که در یک عملیات بزرگ مانند مروارید شرکت می کرد، به دلیل صدمات جسمی و روحی که برایش بوجود می آمد، اغلب دین و وظیفه خود را دریگان های ستادی و پشتیبانی نسبت به جنگ ادا می کرد، ولی رحمان الفتی – این غیور مرد دریا- که غیرت وطن دوستی را از سرزمین غیور پرور کردنشین ایران عزیز در وجود خود نهادینه کرده بود، این گونه نبود و ادامه زندگی خود را جز " جنگ دریا" ندید. هم از این رو بود که خانواده را فراموش و غرق در تفکرات عملیات ابتکاری در دریا شد. رحمان به هر وسیله ای که نگاه می انداخت، تمام وجودش را در آن غرق می کرد که " چگونه می توان با تغییراتی، آن را به یک وسیله جهت حمله یا دفاع در دریا تبدیل کرد." او نه تنها در بحث های نظری، بلکه در عمل نیز استاد همه علم های قابل استفاده در دریا گردید.
زنده یاد الفتی در مباحثی نظیر: صنایع دریایی، انفجار، ارتباطات رادیویی، الکترونیکی، تاکتیک و ... واقعا" افسر توانمندی بود که از ساده ترین وسایل بهترین وسیله کاربردی را تهیه و در دریا به کار می گرفت.
شاید بتوان او را او را همپای شهید دکتر مصطفی چمران که یک تحصیلکرده در رشته الکترونیک بود دانست که به عنوان قهرمان ملی جنگ های نامنظم نامش در تاریخ کشور ما ثبت گردیده، اما به جرأت می توان گفت رحمان الفتی کسی بود که با وجود داشتن تبحری آن گونه، به گمنام با این دنیای مادی وداع کرد.
خدا را شکریم که فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران- امیر دریا دار حبیب الله سیاری- که خود از جانبازان جنگ است، کمر همت بسته تا قدر و منزلت رزمندگان گمنام هشت سال جنگ دریایی را به تصویر بکشاند. حق است با همت مضاعف آن فرماندهی محترم، نام این قهرمان ملی در جنگ های نامنظم دریایی به ثبت برسد تا درسی باشد در جهت ایجاد روحیه شجاعت، تخصص کارکنان، در دفاع از مرزهای آبی کشور که حیاتی ترین و راهبردی ترین اهداف منافع ما است.
نگارنده افتخار دارد که بیشترین ارتباط عملیاتی را در طول جنگ با ایشان داشته باشد. در گذشت ایشان مرا بسیار متأثر و اندوهگین کرد که " چرا دین خود را در زمان حیاتش به خوبی ادا نکردم؟" برخود وظیفه دیدم که این یادداشت کوتاه را تهیه کنم؛ هر چند این رزمنده عزیز آنقدر فداکاری کرده است که به راحتی می توان صدها صفحه در وصف رشادت ها، دلیری ها و توانمندی هایش نگاشت.

انتهای پیام