20 آذر سالروز شهادت شهید "علی میرزا پر موزه" گرامی باد
سه‌شنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۰۱:۴۳
شهید علی میرزا پرموزه در 20 آذر 1360 در گیلانغرب جبهه ي آوزین ـ شیاکوه در حمله ي بعثي ها پس از جهادی دلیرانه، بر اثر ترکش و انفجار مین در محورهای عملیاتی مطلع الفجر به درجه رفیع شهادت نايل آمد.
به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛ بسیجی شهید علی میرزا پرموزه در سال 1342 در دهکدۀ میلگه دهستان گواور از توابع شهرستان گیلانغرب در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. در سن ده سالگی پدرش را از دست داد و غمی جان کاه و اندوهی دردناک و بزرگ بر بام خانه محقرشان سایه افکند و برای همیشه از وجود پدری که می توانست منشاء تغییراتی در مسیر زندگیش باشد و برای او و دیگر برادران و خواهرانش پدری کند محروم گشت و مشکلات زندگی باعث شد تا از درس و کلاس محروم و برای کار به منظور تامین زندگی خانواده اش راهی شهرهایی چون تهران و قم شود.
مشکلات زندگی و دیگر اعتقادات مذهبی او را جوانی جدی و هدفدار بار آورده بود ساده زیستی در طول عمر کوتاهش همواره می درخشید و در همان دوران جوانی و نوجوانی آثار هوش و زیرکی و رشد فکری و عقلی در چهره اش نمایان بود و در زندگی به مذهب و دین اهمیت فراوان داد و علاقه فراوانی به شرکت در مراسمات و عزاداری های ماه محرم و صفر داشت . به نماز و انجام فرایض مذهبی توجه و اهمیت ویژه ای نمود و در دیگر کارهایش فعال و متکی به خدا بود. با اوج گیری و پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) به طرفداری از اسلام و مواضع بر حق آن حضرت پرداخت و همیشه در محافل و مجالس منطقه شرکت فعال و موثری داشت و از آنجایی که یکی از معنتقدان راستین انقلاب و از وفاداران به اسلام و رهبری حضرت امام (ره) بودند برای پاسداری از آن به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه گیلانغرب در آمد و به سبب اینکه فعالیت و علاقه زیادی داشت و حاضر نبود که رژیم و حکومتی بیگانه به زودی بتواند بر انقلاب اسلامی نوپایمان پیروز شود بدون آموزش رزمی، راهی جبهه جنگ شد و در این مدت مقاومت و رشادت قابل وصفی از خود نشان داد. در مدتی که در سپاه خدمت نمود اخلاق و رفتاری قابل تحسین داشت و با وجود گرفتاری های خانوادگی از لحاظ معیشتی و دیگر امورات هر زمان که برای مرخصی به منزل می آمد خدمتی بهتر از سپاه انجام و از دیگر برادران و دوستانش دعوت به حضور در جبهه و دفاع از میهن اسلامی خویش می نمود.
شهید علی پرموزه خود می دانست و به یقین رسیده بود که راهش بر حق است و ساره بان و قافله سالارش در این جهاد کیست و به چه کسی اقتدا کرده است. بنابراین هراسی به دل خویش راه نداد و این بود که خود یکی از داوطلبان شب عملیات برای نفوذ و خنثی نمودن مین های کاشته شده در همان محور عملیات معرفی کرده و به قول دوستان و همرزمانش با چهره ای گشاده و روحیه ای حاکی از ایمان و عشق به هدفش گفته بود که بچه ها همین پوتین های من برای خنثی نمودن مین های جلوی پایتان مناسب ترین وسیله است از شاخصه های بارز دیگر شهید در دوران حیاتش می توان از صداقت و راستگویی ایشان نام برد می توان از وفاداری وپایبندی شهید به دوستی و رفاقت با دوستانش، از تواضع و مطیع الامر امام بودنش از شجاعت اخلاقی و خود باوریش در مصاف با مسائل و مشکلات زندگی نام برد.
شهید علی میرزا پرموزه سرانجام در حمله ای که در تاریخ 20 آذر 1360 در غرب کشور یعنی گیلانغرب جبهه آوزین ـ شیاکوه انجام شد پس از جهادی دلیرانه، برای پاک سازی میهن اسلامی خود از لوث وجود دشمن بعثی و برای حفظ اسلام و قرآن و نظام مقدس جمهوری اسلامی بر اثر ترکش و انفجار مین در محورهای عملیاتی مطلع الفجر به درجه رفیع شهادت که همانا آرزوی نهایی او بود نایل شد و با نثار خون سرخ خود ثابت نمود که پیرو خط سرخ حسین (ع) بوده و هرگز در این راه کوتاهی نکرده است پیکر پاک و مطهرش در منطقۀ عملیاتی پس از شش ماه تلاش برادران همرزمش پیدا و در گلزار شهدای روستا کلاه دراز سفلی به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
مشکلات زندگی و دیگر اعتقادات مذهبی او را جوانی جدی و هدفدار بار آورده بود ساده زیستی در طول عمر کوتاهش همواره می درخشید و در همان دوران جوانی و نوجوانی آثار هوش و زیرکی و رشد فکری و عقلی در چهره اش نمایان بود و در زندگی به مذهب و دین اهمیت فراوان داد و علاقه فراوانی به شرکت در مراسمات و عزاداری های ماه محرم و صفر داشت . به نماز و انجام فرایض مذهبی توجه و اهمیت ویژه ای نمود و در دیگر کارهایش فعال و متکی به خدا بود. با اوج گیری و پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) به طرفداری از اسلام و مواضع بر حق آن حضرت پرداخت و همیشه در محافل و مجالس منطقه شرکت فعال و موثری داشت و از آنجایی که یکی از معنتقدان راستین انقلاب و از وفاداران به اسلام و رهبری حضرت امام (ره) بودند برای پاسداری از آن به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه گیلانغرب در آمد و به سبب اینکه فعالیت و علاقه زیادی داشت و حاضر نبود که رژیم و حکومتی بیگانه به زودی بتواند بر انقلاب اسلامی نوپایمان پیروز شود بدون آموزش رزمی، راهی جبهه جنگ شد و در این مدت مقاومت و رشادت قابل وصفی از خود نشان داد. در مدتی که در سپاه خدمت نمود اخلاق و رفتاری قابل تحسین داشت و با وجود گرفتاری های خانوادگی از لحاظ معیشتی و دیگر امورات هر زمان که برای مرخصی به منزل می آمد خدمتی بهتر از سپاه انجام و از دیگر برادران و دوستانش دعوت به حضور در جبهه و دفاع از میهن اسلامی خویش می نمود.
شهید علی پرموزه خود می دانست و به یقین رسیده بود که راهش بر حق است و ساره بان و قافله سالارش در این جهاد کیست و به چه کسی اقتدا کرده است. بنابراین هراسی به دل خویش راه نداد و این بود که خود یکی از داوطلبان شب عملیات برای نفوذ و خنثی نمودن مین های کاشته شده در همان محور عملیات معرفی کرده و به قول دوستان و همرزمانش با چهره ای گشاده و روحیه ای حاکی از ایمان و عشق به هدفش گفته بود که بچه ها همین پوتین های من برای خنثی نمودن مین های جلوی پایتان مناسب ترین وسیله است از شاخصه های بارز دیگر شهید در دوران حیاتش می توان از صداقت و راستگویی ایشان نام برد می توان از وفاداری وپایبندی شهید به دوستی و رفاقت با دوستانش، از تواضع و مطیع الامر امام بودنش از شجاعت اخلاقی و خود باوریش در مصاف با مسائل و مشکلات زندگی نام برد.
شهید علی میرزا پرموزه سرانجام در حمله ای که در تاریخ 20 آذر 1360 در غرب کشور یعنی گیلانغرب جبهه آوزین ـ شیاکوه انجام شد پس از جهادی دلیرانه، برای پاک سازی میهن اسلامی خود از لوث وجود دشمن بعثی و برای حفظ اسلام و قرآن و نظام مقدس جمهوری اسلامی بر اثر ترکش و انفجار مین در محورهای عملیاتی مطلع الفجر به درجه رفیع شهادت که همانا آرزوی نهایی او بود نایل شد و با نثار خون سرخ خود ثابت نمود که پیرو خط سرخ حسین (ع) بوده و هرگز در این راه کوتاهی نکرده است پیکر پاک و مطهرش در منطقۀ عملیاتی پس از شش ماه تلاش برادران همرزمش پیدا و در گلزار شهدای روستا کلاه دراز سفلی به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
نظر شما
