مختصری ازوصیت نامه شهید والا مقام احمد آقاجرى
والعصر ان الا نسان لفى خسر الا الذين امنو و عملو الصا لحات و تواصوا بالحق و تواصوابالصبر
بادرود و سلام برشهيدان زنده راه اسلام و آنانكه با خوردن تير بر پيكرشان از زندان ماده خلاص شدند و به لقاء الله پيوستند ودرود بر امام خمينى كه ما را از منجلاب ماديات طاغوت نجات داد و به جائى رساند كه از اينكه هنوز در دنيا زندگى ميكنم ناراحت هستيم و تا شهيد نشويم خود را راحت حس نميكنم و درود و سلام بذر پدر و مادرانى كه بچه‌هاى خود را به دانشگاه الهيات كه در جبهه درست شده ميفرستند و كارنامه قبولى را كه با خون‌خود آذين كرده اند تقديمشان ميدارند كه در آخر اين كارنامه اين حديث قدسى آمده است .
من طلبنى وجدنى و من وجدنى عرفنى عشقنى و من عشقنى عشقته و من عشقته قتلته و من قتلته و فعلى ديه و من على ديه فانا ديه (هر كس مرا طلب كند ؟؟؟ و هر كس مرا بيابد نسبت به من شناخت پيدا ميكند و هر كس كه مرا شناخت عاشق من ميشود ،و هر كس كه عاشقم شد عاشقش ميشوم ،و هر كس را كه من عاشق شدم ميكشم و هر كس را كه كشتم پس به من است ديه (خونبها) او هر كس كه ديه او برمن باشد من خودم ديه او هستم) .
و اين سخن برادرم جمال گودرزى است كه ميگويد و اكنون من حس‌ميكنم كه عاشق شده ام اى كاش من هم با جمال و احمد عاشق ميشدم ،
به مادرم بگوئيد :
كه من او را خيلى دوست دارم ولى دست خودم نيست عاشق شدم و بايد به پيش معشوقم الله بروم وگرنه نميتوانم در دنيا باشم و خوشحال .
ماتنها بوديم و تنها شديم و مى‌رويم تا تنها بشويم.
وصيتم اين است كه تمام دارائيم را به سپاه بدهيد و از درگاه خداوند ميخواهم كه خانواده ام بيشتر به راه مستقيم و اسلام و حزب الله هدايت كند .و اما چند كلمه اى با برادران ، زندگى نه آنقدر شيرين است . نه مرگ آنقدر ترسناك كه انسان شرافت خود را به خاطر آن بفروشد (امام على (ع) برادران بايد سعى كنيد كه الگوى خود را امامانمان قرار دهيم هم شجاعت امام حسين را داشته باشيم و هم دعا خواندن امام سجاد و هم دنبال علم و دانش رفتن امام جعفر صادق (ع) و هم صبر امام على (ع) را .
اگر ما را مسئول گذاشتن اينطور نباشد كه يك دفتر زير بغل بگذاريم و دستور بدهيم و با كسى خوب نباشيم اينطور افكار كاملا افكار غربى است بايد به مقام يك بسيجى برسيم همانهائى كه امام رهبرشان خواند.
واسلام
