«توصیه خاصی» که به‌درد این روزها می‌خورد
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «محمدحسین صالحی» پانزدهم خرداد 1339 در شهرستان كرج به دنيا آمد. پدرش محسن، كشاورز بود
و مادرش هاجر نام داشت. تا چهارم متوسطه در رشته تجربي درس خواند. وی به
عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. سوم آذر 1359 در ديواندره توسط
نيروهاي عراقي با اصابت گلوله به كتف، قلب و شكم، شهيد شد. پیکر وي را در
امامزاده محمد کرج زادگاهش به خاك سپردند.
وصیت‌نامه شهید «محمدحسین صالحی» را در ادامه می‌خوانید.
بسم رب الشهداء و الصديقين
«ولا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون»
سلام بر مهدى موعود و نايب برحقش امام خمينى بنيانگذار جمهورى اسلامى و سلام بر خانواده عزيزم كه چنين درس زندگى و شهادت را به من آموختند.
از روزى كه جنگ ايران و عراق شروع شده ما خيلى شهيد داديم اين شهيدان براى خدا جهاد مي‌كنند و حماسه مىآفرينند و در راه خدا شهيد مى شوند. من هم مانند ديگر رزمندگان راه خود را انتخاب كرده‌ام و مى خواهم يكى از درخت‌هاى اسلام را بنيان كنم.
پدر و مادر عزيزم :
شما خوب مى‌دانيد همه مسلمان‌ها بايد به دستورهاى قرآن اطاعت كنند و در راه حق قدم بردارند. من نيز به راهى مى‌روم كه امام حسين (ع) سرور و سالار شهيدان آن را به مسلمانان نشان داد. من هم مى‌جنگم يا پيروز مى شويم يا شهيد مى‌شويم. البته اسلام هميشه پيروز است. اگر من شهيد شدم براى من اشك نريزيد. من عاشق شهادت هستم. براى امام حسين (ع) اشك بريزيد كه ساعت‌ها جسم در خون غلطيده‌اش در بيابان كربلا بود.
همیشه به نماز و حجاب خیلی سفارش میکرد و می‌گفت که برای انقلاب بسیار ارزش قائل شوید و نگذارید دشمنان از سوءاستفاده کنند و کاری نکنید که برای دشمنان انقلاب اسلامی راهی باز شود که به درون شما رخنه پیدا کنند.
پدر و مادر عزيزم:
مرا ببخشيد و به وصيت من عمل كنيد. قدر امام را بدانيد و براى امام دعا كنيد، وصيت همه شهيدان اين است.
خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدى، خمينى را نگهدار.
اين دل تنگم عقده‌ها دارد *** گويا ميل كربلا دارد
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد
انتشارات، هنری
