تاملی کوتاه برزندگینامه سرباز فداکار اسلام شهید ابراهیم یوسفی

شهید والا مقام ابراهیم یوسفی در پنجمین روز از خرداد سال یکهزار و سیصد و چهل و سه در روستای اوچگنبد خان از توابع شهرستان بیجار در خانواده ای متدین چشم به جهان گشود. پدرش قدرت الله و مادرش احترام نام داشت. پس از طی دوران طفولیت با شوق فراوان پا به تنها مدرسۀ روستا گذاشت و تحصیلات ابتدایی را پشت سر نهاد. با اینکه تنها فرزند خانواده بود اما به دلیل کمبود امکانات مجبور به ترک دنیای علم شد و در کنار پدرش به کشاورزی پرداخت. ترک تحصیل و شروع به کار که انقلابی در درون کودکانۀ ابراهیم پدید آورد به نهضت خمینی کبیر گره خورد.

ندای انقلاب در کوچه پس کوچه ها و بر سر مزارع روستاهای دوردست پیچید و همه از جمله ابراهیم را با ندای حق طلبی خود همراه کرد. با علاقۀ بسیار پای سخنرانیهای امام خمینی می‌نشست و در مجالس مذهبی شرکت مستمر داشت. با دیگران اخلاق نیکو و رفتاری شایسته داشت و بسیار متواضع و فروتن بود و این رفتار ها متاثر از روحیۀ مذهبی و انقلابی‌اش شخصیت او را در بین روستاییان برجسته کرده بود و در همان اوان جوانی مورد احترام و اعتماد مردم قرار داشت.

دو سال بعد از انقلاب باشکوه اسلامی دشمنان داخلی و خارجی از هر راه سدی بر آرامش ملت ایران بستند و در نهایت عراق به نمایندگی از دنیای خشمگین غرب به ایران حمله کرد و جنگی نابرابر را آغاز نمود. ابراهیم شانزده ساله آرزوی شهادت را در وجود خود پروراند و دو سال بعد در سال هزار و سیصد و شصت و یک به خدمت سربازی فراخوانده شد و از طرف ارتش به جبهۀ جنوب لشکر بیست و حمزه اعزام شد. پدر و مادر تنها فرزندشان را راهی مسیری کردند که بازگشتی برایش نبود.

سرانجام در یازدهم فروردین سال هزار و سیصد و شصت و سه هنگامی که در جزیرۀ مجنون در نبرد با دشمن باطل بود بر اثر بمباران هوایی نیروی بعثی به شهادت رسید. پیکر پاکش را در روستای محل ز دگاهش به خاک سپردند.