مروری بر زندگی نامه فرمانده شهید، بیژن هارونی (3)؛
شهید یکی از خلبانان بسیار با استعداد و مبارز و انقلابی بود که تمام همکارانش نسبت به او احترام خاصی قائل بودند. افسران ارشد نیروی هوایی در ملاقات با پدرش گفتند: نیروی هوایی به وجود بیژن افتخار می کند و شما باید به داشتن فرزندی این چنین افتخار نمائید.
نیروی هوایی به وجود بیژن افتخار می کرد/شهیدهیچ گاه تصور نمی کرد که هواپیمایش سقوط کند

به گزارش نوید شاهد کرمانشاه؛
بیژن هارونی، فرزند حسینعلی و سارا، در دوازدهم خرداد ماه سال 1331 در شهر سنقر به دنیا آمد. در دوران کودکی مهربان و شیرین بود و با بیان خود موجب شادی دیگران می شد.

پس از سپری کردن دوران ابتدایی تا کلاس ششم متوسطه در دبیرستان امام خمینی شهرستان سنقر درس خواند و بعد از اخذ دیپلم وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی شد.

به علت استعداد کم نظیرش دوره سه ساله دانشکده را در مدتی کمتر از دو سال گذراند و جهت ادامه تحصیل به آمریکا گردید.

این مسئله بی سابقه موجب بروز اختلاف و اعتراض پرسنل نیروی هوایی گردید، چون استفاده از بورس تحصیلی را در این مدت کوتاه امری دشوار می دانستند، ولی زمانی که بیژن دوره دو ساله تکمیلی را در آمریکا در مدت 17 ماه به پایان رساند و در بین هم قطارانش شاگرد اول شد، انصاف دادند که او این شایستگی را داشته است.

وی از طرف دولت آمریکا مورد تشویق قرار گرفت و درجه افسری خلبانی را در آنجا گرفت.

شهید در سال 1356 مجدد جهت گذراندن دوره آموزش دیگر به آمریکا عزیمت کرد و پس از 8 ماه به عنوان استاد خلبان به ایران بازگشت. سپس ازدواج کرد و ثمره این ازدواج یک فرزند می باشد.

با شروع جنگ تحمیلی در بیشتر مأموریت ها شرکت داشت.

پدرش می گوید: در انجام مأموریت ها به دوستان خلبان خود تذکر می داد که مبادا در فکر قتل و عام و کشتار مردم بیگناه باشد. بی جهت به قلب شهرها حمله ور نشوید، بلکه به فکر نابودی تأسیسات نظامی و سلاح های مخرب دشمن باشید.

 ایشان یکی از خلبانان بسیار با استعداد و مبارز و انقلابی بود که تمام همکارانش نسبت به او احترام خاصی قائل بودند. افسران ارشد نیروی هوایی در ملاقات با پدرش گفتند: نیروی هوایی به وجود بیژن افتخار می کند و شما باید به داشتن فرزندی این چنین افتخار نمائید.


وی به سبب مهارت زیاد در فن خلبانی هیچ گاه تصور نمی کرد که هواپیمایش سقوط نماید و می گفت: من هیچوقت مورد اصابت گلوله دشمن قرار نمی گیرم.خلبانی که دقت، ورزیدگی و مهارت لازم را داشته باشد، هواپیمایش سقوط نمی کند و همیشه در اوج آسمان ها بر دشمن کافر خواهد غرید.

سرانجام در آخرین مأموریت خود در روز چهارشنبه دوم مهر ماه 1359 پس از سه بار کوبیدن مواضع دشمن، در حین مأموریت- که با فداکاری تمام در حال جلو گیری از کشتار مردم مسلمان دزفول بود – هواپیمای شکاریش منفجر شد و به شهادت رسید. به قرار اطلاع واصله رزمی و مبارزه با سیکل های متجاوز عراقی، اشتباها" مورد اصابت گلوله های پدافند خودی قرار گرفت.

پیکر مطهرش را در باغ فردوس به خاک سپردند.

انتهای پیام
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده