شهید «ایمان شاه حسینی» در بخشی از دست نوشته به یادگار مانده اش آورده است: پدر و مادر و برادرانم اين را بدانيد كه من و ديگران با اراده و شجاعت اين راه را طى نموديم و اميدواريم كه خداوند اين كار ما را بپذيرد كارى كه باعث مى‌شود ناموس و غيرت و دين ما به دست دشمنان نيفتد و راهى كه باعث مى‌شود اسلام را از سقوط به صعود برساند.
شهید «امامعلی عسگری زرد آبادی» در اسناد به یادگار مانده‌اش نوشته است: من باید در این حمله سهیم باشم و دشمن را از پای درآورم. ما رزمندگان اسلام برای حفظ میهن و قرآن و دینمان می جنگیم و اگر در جنگ هم کشته شویم برای انقلاب است.
شهید «اله رضا حاتمی»، در بخشی از دست نوشته به یادگار مانده از خود آورده است: اگر آنقدر سست باشیم که کاروان محرم در کنار ما عبور کند و به آن نپیوندیم و اگر چشمهایمان را بر حقیقت ببندیم و گوشهایمان در برابر زنگ کاروان محرم حساس نباشد همان خواهد شد که در محرم سال 61 هجری اتفاق افتاد.
شهید «بیژن فاضلی باوندپور» در بخشی از دست نوشته به یادگار مانده‌اش آورده است: برادران! مسئولیت سنگینی بر دوش ما است اسلام با رهبری امام در دنیا زنده شده و ایران نمونه اسلام در این زمان می باشد و همه ما در برابر حفظ اسلام مسئول هستیم.
شهید«محمدرضا مهدوی» در بخشی از وصیت نامه خود نوشته است: از انقلاب اسلامی حمایت کنید و پیرو خط امام عزیزمان باشید. پاسداری از اسلام وظیفه یکایک ماست. انقلاب را باید یاری بخشید.
شهید«بهزاد مهربان اسفندیاری» در بخشی از وصیت نامه خود نگاشته است: ای کاش قبل از شهادتم امام را زیارت کنم و بعد شهید شوم و این یکی از بزرگترین آرزوهایم است.